Δευτέρα 12 Απριλίου 2021

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ του εξαιρετικού ενδιαφέροντος Λευκώματος «ΦΩΤΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΑΙ ΣΕΛΙΔΕΣ 1821» του Μοναχού Μαξίμου Ιβηρίτου

     Ένα ακόμα αξιολογότατο πόνημα καλαίσθητης και υπερπολυτελούς έκδοσης στολίζει τη βιβλιοθήκη μου και γεμίζει την ψυχή μου! Είναι το Λεύκωμα «ΦΩΤΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΑΙ ΣΕΛΙΔΕΣ 1821», του γνωστού για τη σεβάσμια προσωπικότητά του, οσιολογιωτάτου Μοναχού στην Ι. Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους και καταξιωμένου-πολυγραφότατου-πολυβραβευμένου συγγραφέα, π. Μαξίμου Ιβηρίτου, εκ Καμενιάνων Καλαβρύτων.
     Η νέα αυτή έκδοση επέχει θέσιν έκφρασης ευγνωμοσύνης του συγγραφέα στους Καλαβρυτινούς Ήρωες του 1821 και στα Καλάβρυτα, την πόλη που πρώτη έσυρε το χορό της Ελευθερίας. Είναι ακόμα η δική του «Κατάθεση Στεφάνων» στα μνημεία τους, όπως είναι και ο πλέον ενδόμυχος και συνάμα έκδηλος τρόπος του προσωπικού του πανηγυρικού συνεορτασμού στην διακοσιετηρίδα της Παλιγγενεσίας της Πατρίδος. Τούτο αποδεικνύεται, πέραν των άλλων, και από την αφιέρωσή του στο «προοίμιον» (τον πρόλογό του), την οποία παραθέτουμε αυτούσια:
     «Εν βαθεία ευγνωμοσύνη αφιερώ την επετειακήν ταύτην Βίβλον εις τα Καλάβρυτα και τους Καλαβρυτινούς, οίτινες πρώτοι εκ των Πανελλήνων έθραυσαν τα αλύσεις της δουλείας κατά το 1821. Τιμή και Δόξα εις την παλαίφατον Ιεράν Μονήν της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, εκ της οποίας το πρώτον εξεπορεύθη η Ελευθερία του Γένους, και δικαίως κατέστη Μνημείον Εθνικόν και Ιερόν της αναγεννηθείσης Νέας Ελευθέρας Ελλάδος».
     Αν θέλουμε να το δούμε και με περισσότερο συμβολισμό, με το έργο αυτό «καταθέτει στεφάνι» στους Καλαβρυτινούς Ήρωες του 1821 και όλη η Αθωνική Πολιτεία, που και σ’ αυτή «εσφυλατήθη η μεγάλη απόφασις της εξεγέρσεως».
     Οι «ΦΩΤΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΑΙ ΣΕΛΙΔΕΣ 1821», είναι ένα πραγματικά μεγάλο πνευματικό έργο κι αυτό το συμμαρτυρούν τα έντονα συναισθήματα εθνικής υπερηφάνειας και θρησκευτικής ανάτασης, από τα οποία διακατέχεται o αναγνώστης διαβάζοντάς το κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου.  
      Πολύ επιγραμματικά σημειώνεται ότι το Λεύκωμα περιλαμβάνει: Την ιστορική επισκόπηση της Επαρχίας Καλαβρύτων από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι την τουρκοκρατία, την προπαρασκευή και την εκδήλωση-«έκρηξη» της Ελληνικής Επαναστάσεως, τα διάφορα τοπικά προεπαναστικά-επαναστατικά-μετεπαναστατικά γεγονότα στα Καλάβρυτα και όλη την γύρω περιοχή, βίους Ηρώων-Ομάδων-Οικογενειών που διέπρεψαν στον Καλαβρυτινό Αγώνα, τη συνεισφορά των Μονών και του Κλήρου της περιοχής, εκτενή αναφορά στο Ιερό και Ιστορικό Λάβαρο της Αγίας Λαύρας, σημαντικά σταχυολογημένα απομνημονεύματα, ιστορικά-λογοτεχνικά και πολλά ακόμα σταχυολογήματα.
     Στο φωτογραφικό παράρτημα των σελίδων 151-236, ο συγγραφέας παραθέτει έγχρωμες και ασπρόμαυρες εικόνες Μορφών του 1821 και όλης της Επαναστατικής περιόδου, φωτογραφίες αγαλμάτων Ηρώων, φωτογραφίες ιστορικών κτιρίων-Μονών-Μνημείων-χαρτών-περιοχών, σπάνιων έγγραφων ντοκουμέντων, πινάκων ζωγραφικής που αφορούν την Επανάσταση. Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτη και η παράθεση του Ιστορικού Μεταλλίου στην πρώτη σελίδα του Λευκώματος. Το Μετάλλιο αυτό, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται, απεικονίζει στη μία όψη σε ολόσωμη παράσταση τον Παλαιών Πατρών Γερμανό με το Ιερό Λάβαρο και περιστοιχιζόμενο από δύο αγωνιστές και στην άλλη όψη την προτομή του αοιδίμου ιεράρχη. Σημειώνεται ακόμα ότι το Μετάλλιο αυτό κατασκευάστηκε στο Μόναχο, λίγα μόλις χρόνια μετά την Επανάσταση, κατόπιν εντολής του φιλέλληνα βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου του Α΄, πατέρα του Όθωνα. Επιβάλλεται εδώ να υπογραμμισθεί και η συμβολή του γέροντα Μαξίμου για την ανάδειξη του ιστορικού αυτού ντοκουμέντου/κειμηλίου, όπως αυτή περιγράφεται στο Λεύκωμα.
     Τα κεφάλαια του πνευματικού αυτού έργου, όλα πυκνογραμμένα και με κάθε μεθοδικότητα, είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικά. Η απλή καθαρεύουσα και το πολυτονικό σύστημα γραφής, δεν το κάνουν λιγότερο κατανοητό, ούτε κουράζουν τον αναγνώστη. Οι διαστάσεις του είναι 30Χ22 εκατοστά, όσο ένα φύλλο χαρτιού «Α4». Τα εξώφυλλά του είναι από συμπιεσμένο χαρτί («χοντρά») και αποτελείται από 236 σελίδες, πολυτελούς πάντα χαρτιού. Ο συγγραφέας δανείζεται έγκυρες ιστορικές πηγές, στις οποίες και παραπέμπει μέσα από τα κείμενά του.
     Το ίδιο το έργο μαρτυρεί τον πολυετή μόχθο έρευνας του άριστου γνώστη της ιστορίας συγγραφέα, όπως μαρτυρεί και την άκρως επιμελημένη στοιχειοθεσία του βιβλίου. Η συχνά εναλλασσόμενη γραμματοσειρά και η επίσης εναλλασσόμενη έντονη γραφή, που επισημαίνουν καίριες αναφορές και σημεία, απαιτούν πολλή λεπτομέρεια και χρόνο. Καταδεικνύουν τα στοιχεία αυτά δε,  και τη μεγάλη εμπειρία του πνευματικού δημιουργού στη συγγραφή.    
     Ευχαριστώ εκ βαθέων τον πολυσέβαστο Γέροντα Μάξιμο, για την μέσω του αυταδέλφου του και προσωπικού μου φίλου, συμμαθητή στα γυμνασιακά θρανία και πνευματικού συνοδοιπόρου Κωνσταντίνου Νικολόπουλου-Καμενιανίτη παράδοση της πολύτιμης αυτής προσφοράς και ευλογίας του στην ταπεινότητά μου. Μέσα από τις σελίδες του συνεορτάζω με έντονα συναισθήματα τα διακόσια χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως και την Απελευθέρωση της Πατρίδος μας και είμαι βέβαιος πως το ίδιο θα νοιώσει κάθε αναγνώστης του.
     Κλείνοντας, παραθέτω ενδεικτικά δύο μικρά αποσπάσματα του Λευκώματος, με την προτροπή τα μηνύματά τους να μην διαφεύγουν καθόλου από τις σκέψεις μας, ως διδάγματα και ως προσανατολισμοί:
Το πρώτο, από την τρίτη παράγραφο της 60ής σελίδας:
     «Μετά την κατάκτησιν  της Κωνσταντινουπόλεως υπό των Τούρκων το 1453, ο Ελληνισμός δεν υπετάχθη ψυχικώς εις τον κατακτητήν, δια τούτο και διετήρησεν αλώβητον την πίστιν του εις την Ορθοδοξίαν, εις τα Εθνικάς του παραδόσεις και εις την Εθνικήν του ταυτότητα».
      Το δεύτερο, από την τρίτη παράγραφο της 68ης σελίδας:
     «Οι Έλληνες ασχολούμενοι τότε με εσωτερικάς διενέξεις, ανιμετώπισαν επιπολαίως τον νέον κίνδυνον, και ούτως έδωκαν την δυνατότητα εις τους αντιπάλους να συνταχθούν και να αρχίσουν το εφιαλτικόν αυτών έργον, το οποίον έσπειρεν δι’ έτη τον τρόμον και τον θάνατον…».
-------------------------------------
Σημείωση: Το Λεύκωμα μπορείτε ν’ αναζητήσετε στο βιβλιοπωλείο του κ. Φώτη Κουτσογιαννόπουλου στα Καλάβρυτα, ή απευθυνόμενοι στον αδελφό του συγγραφέα κ. Κωνσταντίνο Νικολόπουλο, στο τηλέφωνο 6972571650.


Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 12.4.2021

         https://nikolpapak.blogspot.com/2017/05/blog-post_22.html


 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου