Παραδοσιακή συνταγή για μπακλαβά

Αφιερωμένη

στην εκ Σερβίας ποιήτρια, αρχισυντάκτρια, φίλη και φίλη των Καλαβρύτων

 Slavica Pejovic,

που διαβάζοντας πρόσφατη ανάρτησή μου, μου ζήτησε

«ότι θέλει να μάθει να φτιάχνει Ελληνικό μπακλαβά»!

 
     Εξαιρετικά επίσημο και εορταστικό γλυκό των Χριστουγέννων και στον τόπο μου ο μπακλαβάς, παρασκευάζεται με πολύ μεράκι και αγάπη από μαστόρισσες νοικοκυρές για το σπίτι και τους καλεσμένους, σε μια πραγματική τελετουργία. Η κυρίως τέχνη είναι στο άνοιγμα του λεπτού φύλλου, που πρέπει να είναι από καλά αλεσμένο και κοσκινισμένο κατάλληλο αλεύρι και καλοζυμωμένη ζύμη, που ο πλάστης να «παίζει» μαζί της και να μην κολλάνε μεταξύ τους. Δύσκολο να περιγραφεί η τεχνική ανοίγματος φύλλου, όμως οι νοικοκυρές την ξέρουν πολύ καλά στην πράξη. Το εμπόριο έχει λύσει, βεβαίως, τα χέρια στις νεότερες γενιές και σε πολλά σπίτια δεν θα βρεις πλάστη. Όμως, το παραδοσιακό χειροποίητο φύλλο είναι αναντικατάστατο και οι νοικοκυρές που το ανοίγουν περιζήτητες.
 
Υλικά που θα χρειαστούν για ένα μεσαίο ή μεγαλύτερο ταψί
α: Για το γλυκό:
     Το μείγμα των υλικών του μπακλαβά είναι: Πέντε-έξι κούπες τσαγιού τριμμένο καρύδι, δυόμισι κούπες ζάχαρη (όχι άχνη), μιάμιση κουταλιά του γλυκού τριμμένη κανέλλα και άλλο τόσο τριμμένο γαρύφαλλο, όλα καλά ανακατεμμένα. Εκτός του μείγματος, μια «κοντόγιομη» κούπα ελαιόλαδο - το υπολογίζουμε στα ¾ της χωρητικότητάς της.
β: Για το σιρόπι:
     Τρεις κούπες ζάχαρη, δυόμισι κούπες νερό, τα οποία βράζουμε στην κατσαρόλα με φλοίδα λεμονιού, για να δώσει περισσότερο άρωμα και γεύση. Όταν «δέσει», το κατεβάζουμε από τη φωτιά. Για μεγαλύτερη επιτυχία και γεύση, μπορούμε να βάλουμε μιάμιση κούπα ζάχαρη και μιάμιση μέλι.
Εκτέλεση:
     Αφού λαδώσουμε καλά το ταψί με το πινέλο, στρώνουμε στον πάτο του δύο χειροποίητα φύλλα. Ρίχνουμε, απλώνουμε και «πατάμε» το μισό μείγμα που έχουμε ετοιμάσει. Πάνω στο μισό αυτό μείγμα στρώνουμε ένα ακόμη φύλλο, που αν είναι πολύ λεπτό, καλό θα είναι να στρώσουμε και δεύτερο. Ρίχνουμε, απλώνουμε και «πατάμε» το άλλο μισό μείγμα (ως δεύτερη στρώση), αλλά μπορούμε να κάνουμε περισσότερες ακόμα και πιο λεπτές στρώσεις, για ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα. Απλώνουμε επάνω άλλα δύο φύλλα, τα οποία πατάμε ελαφρά. Έπειτα κόβουμε προσεκτικά και με κοφτερό μαχαίρι το περιεχόμενο του ταψιού σε μερίδες-ατομικούς ρόμβους. Για περισσότερη γεύση, αλλά και διακόσμηση, «φυτεύουμε» στο κέντρο κάθε ρόμβου κι ένα γαρυφαλλάκι. Τελευταία πράξη, πριν το βάλουμε στο φούρνο, περιχύνουμε το λάδι, ώστε να απλώσει ομοιόμορφα σε όλο το ταψί.
     Το ψήσιμο γίνεται στους 180^ο C και για ¾ της ώρας ή και λίγο περισσότερο σε ηλεκτρική κουζίνα. Αν πρόκειται για σπιτικό ξυλόφουρνο, οι νοικοκυρές γνωρίζουν και πόσο πρέπει να «καεί» και το χρόνο ψησίματος.
     Αφού βγει από το φούρνο και παγώσει, περιχύνουμε με το καυτό σιρόπι, και με μεγάλη προσοχή, γιατί στην επαφή του με το γλυκό που περιέχει λάδι, μπορεί να πετάγονται μικρές καυτές «πιτσιλιές».
     Λίγη ώρα μετά, που θα έχει «τραβήξει» και απορροφήσει καλά το σιρόπι, ο μπακλαβάς μας είναι έτοιμος για σερβίρισμα!
     ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
--------------------------------------
Σημείωση: Σεβόμενοι την άξια νοικοκυρά από το χωριό μου που μας έδωσε τη συνταγή και θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της, δεν αναφέρουμε το όνομά της.
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 17.12.2023

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html

ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (ποίημα)

                          

                  Γλώσσα, μητέρα των γλωσσών, μα περιφρονημένη
                  απ’ τα δικά σου τα παιδιά, αλλ' αναγνωρισμένη
                  μέχρι τις εσχατιές της γης, εσύ η πιο σπουδαία
                  απ’ του Ομήρου τα γραπτά, την τόλμη του Οδυσσέα.
                  Γλώσσα, που εσέ δανείζεται η κάθε επιστήμη
                  κι από τις Θείες τις Γραφές μας δίνεις πάντα φήμη,
                  τη δοξασμένη Ελλάδα μας πάντα θα τη φωτίζεις,
                  και με υπερηφάνεια το είναι μας γεμίζεις.
                  Ω, γλώσσα, εσύ Ελληνική, της οικουμένης γλώσσα,
                  μέσα σου έχεις δύναμη και μεγαλεία τόσα,
                  που στέκεσαι στην κορυφή στο διάβα των αιώνων,
                  κληρονομιά ανεκτίμητη πανένδοξων προγόνων.
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 15.12.2023

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html

 

Πού θα κάνουμε φέτος Χριστούγεννα;

«Κι όλοι παν’ στην εκκλησιά

το Χριστό να προσκυνήσουν…»,

είναι κάποιοι στίχοι από το Χριστουγεννιάτικο τραγουδάκι «χιόνια στο καμπαναριό», πού όλοι ή, τουλάχιστον, οι περισσότεροι έχουμε τραγουδήσει στα παιδικά-σχολικά μας χρόνια.
     Μια ανάσα μας χωρίζει από τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, και η φρενίτιδα για τον «εορτασμό» που έχει ήδη ξεκινήσει από το Σεπτέμβρη(!), όλο και εντείνεται, για να φτάσει στο αποκορύφωμά της. Για ποιόν εορτασμό μιλάμε, όμως; Γιατί αν πούμε ότι μιλάμε για τον εορτασμό της πίστης μας, το σίγουρο είναι ότι θα μειδιάσουμε σαρκαστικά, αφού όλα γίνονται για τον κοσμικό και εμπορικό εορτασμό και μόνο. Πιστεύουμε ή περιμένουμε ότι την κάθε είδους κατήφεια που μας επηρεάζει, (οικονομική, κοινωνική, πολιτική, είτε από τις πολεμικές συρράξεις και ανησυχίες στον πλανήτη και στη γειτονιά μας, είτε από οποιοδήποτε άλλη αιτία), θα μας την απομακρύνει ο… κοσμικός εορτασμός! Για πνευματικό εορτασμό, ελάχιστοι θα μιλήσουν και ίσως λιγότεροι να νοιώσουν.  
      Σε μεγάλα και μικρά καταστήματα εστίασης και ψυχαγωγίας, αλλά και σε πολλά σπίτια ετοιμάζεται πυρετωδώς το ξενόφερτο «ρεβεγιόν». Σε μια κατά παράδοσιν Χριστιανική χώρα, «γιορτάζουμε» τα Χριστούγεννα – το ίδιο γίνεται το Πάσχα –, σε λάθος τόπο και σε λάθος χρόνο. Από την παραμονή το βράδυ κατάλυση της όποιας νηστείας και «ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά. Φάγε, πίε και ευφραίνου». Και όταν οι καμπάνες των εκκλησιών μας καλούν στη Θεία Λατρεία της μεγάλης γιορτής, εμείς πάμε για ύπνο, ή κατακλύζουμε τις καφετέριες, συνεχίζοντας εκεί τον «εορτασμό». Οι πανάκριβες και φανταχτερές ενδυμασίες, έχουν κι αυτές τη θέση τους και εδώ.  Η «γραμμή»/οι «γραμμές» αυτές προβάλλονται κατά κόρον και από τα ΜΜΕ, επηρεάζοντας και αποπροσανατολίζοντας τις εύπλαστες νεαρές ηλικίες προς τη χαλαρότητα και την απομάκρυνση από τις Ορθόδοξες παραδόσεις μας. Και δεν μπορώ να κατανοήσω και τούτο και πάντα αναρωτιέμαι: Τι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, άραγε, όσοι δεν αποδέχονται Χριστό και Ορθόδοξη πίστη και όμως γιορτάζουν έντονα; 

     Τι μας μένει, εν κατακλείδι, από τη μεγάλη γιορτή και από κάθε μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης μας; Μάλλον μια στιγμιαία και επιφανειακή ευφορία, που σε λίγες ώρες θα ξεφουσκώσει και τα μεγάλα κενά στην ψυχή μας θα επανέλθουν πολύ σύντομα.
     Χριστούγεννα 2023, λοιπόν, και ας σιγοτραγουδήσουμε όπως και στα παιδικά μας χρόνια μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια μας, μα προ πάντων να νοιώσουμε μέσα μας το:

«Κι όλοι παν’ στην εκκλησιά

Το Χριστό να προσκυνήσουν…»,

αρχίζοντας τη μεγάλη γιορτή από την εκκλησία, που εκεί γιορτάζονται πρώτα τα Χριστούγεννα. Γιατί αποκτήσαμε τον τελευταίο καιρό πολλά μέσα τεχνολογίας, επικοινωνίας και γενικά ποιότητας ζωής, που ανταλλάξαμε με αυτά τις Αξίες μας. Κι αν θέλουμε να νοιώσουμε κάτι ακόμα από την αγαλλίαση των ημερών, ας διαβάσουμε κι ένα από τα πολλά «Χριστουγεννιάτικα διηγήματα» του κυρ-Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη! Όσο για βραδινές και νυχτερινές Χριστουγεννιάτικες εξορμήσεις, ξεφαντώματα και «ρεβεγιόν», όλες οι επόμενες μέρες και νύχτες είναι δικές μας!
     ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 14.12.2023

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html

Μεγάλη η προσωπική πνευματική «σοδειά» του 2023!

                                     

     Πολύ καλή η προσωπική πνευματική «συγκομιδή» του 2023, με αποκορύφωμα την άκρως τιμητική πρόσκληση από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου  της πόλης Σόλιμαν της Τυνησίας, τον Κύριο Abdallah Gasmi, στην 4η συνάντηση του Διεθνούς διαδικτυακού φόρουμ ποίησης! Εκφράζω τις θερμότερες των ευχαριστιών μου και την απέραντη ευγνωμοσύνη μου στον αξιοσέβαστο Κύριο Καθηγητή! Θερμές ευχαριστίες και στην εκ Σκεπαστού Καλαβρύτων καταξιωμένη-πολυβραβευμένη ποιήτρια και σκηνοθέτιδα Παρασκευή (Βούλα) Μέμου, όπως και στην εκ Σερβίας πολυβραβευμένη ποιήτρια και αρχισυντάκτρια, προσωπική φίλη και φίλη των Καλαβρύτων Slavica Pejovic για τη συμβολή τους!

 

Μετάφραση της πρόσκλησης:
 

Διεθνές εικονικό/διαδικτυακό φόρουμ ποίησης
Τέταρτη συνάντηση
πρόσκληση
Στον ποιητή κύριο
Νίκο Παπακωνσταντόπουλο 
Με χαρά σας προσκαλούμε να συμμετέχετε
στο εικονικό/διαδικτυακό παγκόσμιο 
φόρουμ ποίησης.
Αυτό θα γίνει στις 30 & 31 Δεκεμβρίου 2023,
ξεκινώντας από τις 10πμ (διεθνή ώρα)
Το θέμα της συνάντησης: γυναίκες

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος,

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html

Το ξένο περιοδικό Majdan, με παγκόσμια ακτινοβολία, φιλοξενεί θέματα του ιστολογίου μου! ΟΛΟΘΕΡΜΕΣ ΟΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΜΟΥ!

     Γιορτές έρχονται και τα γιορτινά δώρα έρχονται κι αυτά σωρηδόν! Μετά την δημοσίευση του ποιήματός μου «ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗ ΓΗ» στο βιβλίο του καθηγητή  Abdallah Gasmi στην Τυνησία, δείτε ΕΔΩ, μια ακόμα πολύ μεγάλη ευχάριστη έκπληξη! Τρία θέματα του προσωπικού μου ιστολογίου και το βιογραφικό μου σημείωμα αναδημοσιεύονται στο περιοδικό για τη λογοτεχνία, τον πολιτισμό και την επιστήμη Majdan της Σερβίας! Εκφράζω τις θερμότερες των ευχαριστιών μου και την μεγάλη μου ευγνωμοσύνη μου στην πολυβραβευμένη ποιήτρια και αρχισυντάκτριά του, προσωπική φίλη, φίλη των Καλαβρύτων και της Ελλάδος κ. Slavica Pejovic για την συμβολή της και την  ιδιαίτερα τιμητική στην ταπεινότητά μου! Η κ. Slavica Pejovic επικοινώνησε μαζί μου πρόσφατα και με ρώτησε αν μπορεί να αναδημοσιεύσει στο περιοδικό της θέματα του ιστολογίου μου. Φυσικά, με χαρά και νοιώθοντας τιμή ανταποκρίθηκα, αφού η λογοτεχνία πρέπει να ταξιδεύει!
     Μπορείτε ν' ανατρέξετε στα θέματα του ιστολογίου μου που έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό  Majdan, ακολουθώντας τους παρακάτω συνδέσμους:
1: «Άσε να κοινωνήσω και μετά θα τα πούμε…», ευθυμογράφημα, εδώ:
https://nikolpapak.blogspot.com/2023/11/blog-post.html
2: «Έλληνες: Ως σύγχρονοι Εστιάδες!», άρθρο, εδώ:
 https://nikolpapak.blogspot.com/2023/10/blog-post_4.html
3: «Αρχαία και σύγχρονα “οικεία κακά”», άρθρο, εδώ:
 https://nikolpapak.blogspot.com/2021/03/blog-post_7.html
4: Βιογραφικό σημείωμα, εδώ:
 https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html
    

     Παρατίθενται υο εξώφυλλο και οι σχετικές σελίδες του περιοδικού

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 10.12.2023

«ΑΦΡΟΔΙΤΗ»: Μια σπουδαία ποιητική συλλογή που εκδόθηκε στην Τυνησία, με έντονο Καλαβρυτινό χρώμα!

     Είναι πολύ μεγάλη η ευχάριστη έκπληξη και η τιμή για την ελαχιστότατά μου, που το ποίημα μου «ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗ ΓΗ» συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή «ΑΦΡΟΔΙΤΗ», που εκδόθηκε στην Τυνησία, στην Αγγλική και στην Τυνησιακή γλώσσα!
     Θέλω να ευχαριστήσω θερμά και να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον καθηγητή του πανεπιστημίου της πόλης Σόλιμαν της Τυνησίας, τον κύριο Abdallah Gasmi, στην φτασμένη στην κορυφή και πολυβραβευμένη ποιήτρια και σκηνοθέτιδα Παρασκευή (Βούλα Μέμου) από το Σκεπαστό Καλαβρύτων και στην επίσης φτασμένη στην κορυφή και πολυβραβευμένη ποιήτρια, φίλη και φίλη των Καλαβρύτων και της Ελλάδας Slavica Pejovic από τη Σερβία, για τη συμβολή τους!
     Παραθέτω το ποίημα από την ποιητική συλλογή μου «Έμμετρα», εκδόσεις ΑΠΕΙΡΟΣ ΧΩΡΑ, 2008, που συμπεριελήφθη στο βιβλίο «ΑΦΡΟΦΙΤΗ». Περισσότερα μπορείτε να μάθετε σε σχετικό εκτενές άρθρο μου στην έγκριτη ηλεκτρονική εφημερίδα ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΝΕWS,  ΕΔΩ.
 

ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗ ΓΗ

 
                          Γη, που σπαρμένη κόκαλα και ποτισμένη μ’ αίμα,
                          γη, Λευτεριάς ξημέρωμα και ιστορίας θρέμμα,
                          γη, ρωμιοσύνης καύχημα και δόξας περηφάνια,
                          που τ’ όνομά σου τραγουδούν ως τα εφτά ουράνια,
                          που ήρωες στεφάνωσες και τάγματα μαρτύρων,
                          που ’χεις αγάπη ζηλευτή ευεργετών απείρων,
                          που και η φύση απλόχερα σε στόλισε με χάρη,
                          με κάνεις όλο να ριγώ, να είμ’ όλο καμάρι,
                          να προσκυνώ μ’ ευλάβεια τα άγια χώματά σου,
                          Καλάβρυτα, πατρίδα μου! Να ζουν τα ιδανικά σου!

Οι σελίδες 144-145 του βιβλίου «ΑΦΡΟΔΙΤΗ»

 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 9.12.2023

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html

Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο ιστορικό θωρηκτό «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ»

     Σύμφωνα με την παράδοση, αλλά και πολλά γραπτά κείμενα, ο επίσκοπος Μύρων της Λυκίας Άγιος Νικόλαος έχει θαυματουργήσει και έχει σώσει πολλές φορές ναυτικούς και καράβια από μεγάλους κινδύνους στη θάλασσα, γι’ αυτό και έχει ανακηρυχθεί προστάτης τους  και γιορτάζεται μεγαλοπρεπώς κάθε χρόνο. Σε κάθε καράβι βρίσκονται σε εμφανή σημεία εικόνες του, αλλά υπάρχει κι ένα πολεμικό-το μοναδικό πολεμικό πλοίο  που έχει και ναό του αγίου-, στον οποίο, μάλιστα, υπηρετούσε και ιερέας, ως μέλος του πληρώματος, που λειτουργούσε κάθε Κυριακή και κάθε γιορτή, εμψυχώνοντας όλο το πλήρωμα σε δύσκολες στιγμές. Πρόκειται για το ιστορικό πολεμικό πλοίο, το θωρηκτό «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ». Το ναΰδριο αυτό έγινε στο κέντρο του καταστρώματος, στο χώρο που είχε αρχικά σχεδιαστεί να γίνει η πυριτιδαποθήκη. Γράφει ο αρχιμανδρίτης Ιουστίνος Μαρμαρινός, συνταγματάρχης - ιερέας του ΓΕΝ:
     «Τα χριστιανικά αισθήματα της τότε Ελληνικής κοινωνίας, αλλά και οι προσωπικές πεποιθήσεις των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού και της ηγεσίας του, φρόντισαν ώστε στη ναυαρχίδα του Ελληνικού στόλου να υπάρχει εκκλησία επί του καταστρώματος, παρότι δεν προβλεπόταν από τα αρχικά σχέδια του πλοίου, τα οποία προσαρμόστηκαν κατόπιν σχετικής επιθυμίας και παραγγελίας του Πολεμικού Ναυτικού».
     Ο ναός του αγίου Νικολάου στο θωρηκτό επέδρασε ουσιαστικά στην ψυχολογία του πληρώματος και συνετέλεσε στην επιτυχία της αποστολής του. Στο μικρό αυτό ναό έχουν τελεστεί και μυστήρια γάμων και βαπτίσεων ναυτικών και των παιδιών τους, αλλά και μυστήρια ομογενών κατά τα ταξίδια του θωρηκτού σε άλλες χώρες.
     Σύμφωνα με γραπτές και προφορικές μαρτυρίες, πάντα, ο ναός του πλοίου και η προστασία του αγίου Νικολάου ήταν ο λόγος που το «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ» δεν έχασε ούτε μία μάχη και δεν υπέστειλε ποτέ τη σημαία του από την ημέρα της καθέλκυσής του.
     Περισσότερες πληροφορίες για το θωρηκτό «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ» μπορείτε να βρείτε σε σχετικό αφιέρωμά μου, ΕΔΩ.

 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 5.12.2023

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html

Για πολύ ρομαντικούς! (Ποίημα)

                                          

                                          Έχ' ο κρυφός ο έρωτας
                                          ξεχωριστή τη χάρη,
                                          που γίνεται τρανότερη
                                          σε νύχτα με φεγγάρι!
 
                                          Κι αν συντροφιά στη λάμψη του
                                          έλθουν και πεφταστέρια,
                                          σμίγουν με όρκους οι ευχές
                                          κι η χάρη είναι πλέρια!
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 4.12.2023

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html