Στο κυνήγι των «like» (άρθρο)

    Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση, ότι το κινητό τηλέφωνο έχει αναβαθμιστεί τόσο πολύ, που ενώ ξεκίνησε από ένα απλό μέσο συνομιλίας, έχει φτάσει πλέον να είναι ένας ακριβός, εύχρηστος και λεπτομερής «υπολογιστής τσέπης», πρωταγωνιστώντας στη ζωή μας, ίσως περισσότερο από κάθε τι άλλο. Μόνιμο φαινόμενο και όλες τις ώρες του 24ώρου εξαρτημένοι και απομονωμένοι κάθε ηλικίας άνθρωποι σκυμμένοι επάνω του, είτε περπατώντας στο δρόμο, είτε ταξιδεύοντας, είτε περιμένοντας το λεωφορείο στη στάση, ακόμα και τρώγοντας, χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι μπορεί να γύρω τους και στον κόσμο. Άλλοι πάλι συναντιούνται να μιλήσουν, να γνωριστούν καλύτερα, να επικοινωνήσουν δια ζώσης, αλλά απομονώνονται κι αυτοί και αφοσιώνονται σκυμμένοι στο κινητό τους τηλέφωνο.

     Όσο η διαδικτυακή επικοινωνία έμπαινε όλο και πιο πολύ στη ζωή μας, πιστεύαμε ότι θα η γνώση και η επικοινωνία θα αναβαθμίσει και το επίπεδό μας και θα μας δώσει κίνητρα επί τα βελτίω. Πιστεύαμε ότι θα γίνουμε περισσότερο προσεκτικοί στις εκφράσεις μας και στις συμπεριφορές μας, αφού πολλά ζευγάρια μάτια μας παρακολουθούν και άλλα τόσα αυτιά μας ακούνε. Όμως, «καθημερινότητα» πλέον και οι «φτηνές» αναρτήσεις, οι απρεπείς και κάποιες φορές απρεπέστατες εκφράσεις, ακόμα και ύβρεις και βωμολοχίες μέσω διαδικτύου, καταδεικνύουν σαφέστατα την παιδεία των συνομιλούντων ή των σχολιαζόντων ένα θέμα, αλλά και όσων χρησιμοποιούν το μέσον ως «κλειδαρότρυπα». Θυμόμαστε οι μεγαλύτερες γενιές, πως αν υπήρχε εκνευρισμός και ένταση μέσα σ’ ένα σπίτι, λέγαμε «κλείστε τα παράθυρα να μην μας ακούσουν». Σήμερα όλη αυτή η συστολή, μάλλον θεωρείται ξεπερασμένη από κάποιους.
     Ας αφήσουμε πια και κάποιες δημοσιογραφικές ή δήθεν δημοσιογραφικές ιστοσελίδες που χρησιμοποιούν πολύ βαρύγδουπους τίτλους, του τύπου «χλώμιασαν οι Έλληνες» ή «πανικός στην Ελλάδα», χωρίς κανένα ουσιαστικό θέμα, μόνο και μόνο για να προσελκύσουν βλέμματα και να αυξήσουν τον αριθμό των επισκεπτών τους.
     Άπειρα θέματα και εικόνες ήσσονος σημασίας αναρτώνται στο διαδίκτυο, αν και πολλά είναι αρκετά διασκεδαστικά, προσδοκώντας ένα «κλικ» στη συσκευή εισόδου (στο «ποντίκι») του υπολογιστή ή μια στιγμιαία αφή με το δάχτυλο στην ένδειξη «μου αρέσει» («like») στο κινητό, κι αυτό είναι αρκετό για την «επιβράβευση» του θέματος και κατ' επέκτασιν του ίδιου του χρήστη που έκανε την ανάρτηση. Αν, μάλιστα, πρόκειται και για κάτι «πονηρό» που διεγείρει τη φαντασία, τότε τα βλέμματα μαγνητίζονται και μένουν κολλημένα επάνω του, με τα σχόλια να «παίρνουν φωτιά». Αλλά και σαν πόσες παρεξηγήσεις, μέχρι και διαπληκτισμοί(!) μεταξύ χρηστών του διαδικτύου έχουν ακουστεί, επειδή δεν έκαναν «like» οι μεν στους δε! Στον αντίποδα, σοβαρά και μεγάλα θέματα εξόχως ενδιαφέροντα ή άλλα που προβληματίσουν, που όμως προσπερνώνται αδιάφορα, σαν να μην μας απασχολεί τίποτα άλλο, παρά πώς θα περάσουμε τον καιρό μας, σπαταλώντας χρόνο στην περιήγηση του διαδικτύου, χωρίς να δείχνουμε ότι μας απασχολεί κάτι άλλο.       
     Τελικά, πρέπει να ομολογήσουμε ότι όσο πιο κοντά ερχόμαστε οι άνθρωποι μεταξύ μας, είτε ως συγκάτοικοι στα ίδια κτιριακά συγκροτήματα, είτε μέσω της τεχνολογίας, τόσο οι καρδιές μας απομακρύνονται, τόσο τα αισθήματά μας κρυώνουν, επιβεβαιώνοντας έτσι με τον πιο κραυγαλέο τρόπο και το λεχθέν από τον αξέχαστο Αντώνη Σαμαράκη, που τέθηκε και ως θέμα στην έκθεση των πανελληνίων εξετάσεων 1984. «Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα».
     Μια απορία, που θα μπορούσε να είναι και ερώτηση ταυτόχρονα, γεννάται απ’ όλα αυτά: Μήπως αυτή η ασυγκράτητη έφεση/εξάρτηση με την ηλεκτρονική και διαδικτυακή τεχνολογία, είναι ένα κολακευτικό εφεύρημα των κρατούντων τις τύχες των λαών στα χέρια τους, να κρατούν και τους λαούς απομονωμένους και αποπροσανατολισμένους, μακριά από την ενημέρωση για τα «δρώμενα» που μας ετοιμάζουν;

------------------------------------
Παρόμοιο άρθρο: https://nikolpapak.blogspot.com/2023/05/blog-post_7.html

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 15.2.2024

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html