Στίχοι από δύο ποιήματα και η ζοφερή
κατάσταση της εποχής μας απετέλεσαν τη βάση γι’ αυτό το άρθρο. Από το πρώτο
ποίημα, την Ιλιάδα του Ομήρου και τη Ι΄ ραψωδία: «[…]πειθώμεθα πάντες. Φεύγωμεν
συν νηυσὶ φίλην ες πατρίδα γαίαν[…]» (να πεισθούμε -να το καταλάβουμε- όλοι. Πρέπει να φύγουμε με τα καράβια μας για τη γλυκιά μας πατρίδα). Από το
δεύτερο ποίημα, πολύ νεότερο, «τί είν’ η πατρίδα μας», του Ιωάννη Πολέμη: […]Όλα πατρίδα μας!/ Κι
αυτά κι εκείνα,/ και κάτι που ’χουμε μες την καρδιά/ και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου
ακτίνα/ και κράζει μέσα μας: “Εμπρός παιδιά”!». Όσο για τη ζοφερή κατάσταση,
δεν είναι άλλη, παρά αυτή που τα τελευταία χρόνια όλοι βιώνουμε και μάλιστα όλο
και πιο έντονα.
Η Ελλάδα μας ξεχώριζε πάντα για την
προσήλωση των τέκνων της στις Αρχές, στις Αξίες και στα Ιδανικά της φυλής μας. Όλα
εκείνα που κρατήθηκαν ψηλά από τους προγόνους μας σε πολύ δύσκολους και
χαλεπούς καιρούς (π.χ. 1453-1821), που όμως εκπίπτουν και εκποιούνται στις μέρες
μας, σε εποχές ελευθερίας και ευημερίας.
Οι μεγαλύτερες εν ζωή γενιές σήμερα βίωσαν,
όχι μόνο στα παιδικά τους χρόνια, αλλά και αργότερα, την πειθαρχία στην καλή της
έννοια, τις αυστηρές κατευθύνσεις, στην καλή τους έννοια και αυτές, και από την
οικογένεια και από το σχολείο και από την κοινωνία, που αποτελούσαν απαραίτητα
εφόδια για τη ζωή και την προσήλωση στις Αξίες, στις Αρχές και στα Ιδανικά.
Κανείς δεν θα υποστήριζε την αποφυγή της προόδου
και της ευημερίας. Εκ των πραγμάτων όμως αποδεικνύεται ότι «χάθηκε το μέτρο» και
έχει επέλθει χαλάρωση των ηθών και η χαλάρωση των ηθών έχει επιφέρει παρεκκλίσεις
και εκτροχιασμούς από την ευθεία και ομαλή πορεία κι αυτό φαντάζει καταστροφικό, αν η επιστροφή στις Αξίες δεν κερδίσει έδαφος.
Μεταφορικός ο τίτλος του άρθρου, μεταφορική, εν κατακλείδι, και η σημασία των
στίχων του πρώτου ποιήματος, πραγματική, όμως, του δευτέρου, αφού
κοινή διαπίστωση είναι ότι το «εμπρός παιδιά» σήμερα δεν το έχουμε ακέραιο, για να μην πούμε ότι είναι μεγαλύτερο εκείνο το κομμάτι που μας λείπει.
---------------------------------------------Εικόνα ανάρτησης (συμβολική): Η αξέχαστη Δέσποινα Αχλαδιώτου (Κυρά της Ρω) σε γραμματόσημο (1983), που κράτησε πολύ ψηλά τις Αξίες. Πηγή: https://eptanews.gr/politismos/san-simera-quot-efyge-i-iroiki-kyra-tis-ro/
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 10.2.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου