Βιβλιοπαρουσίαση: «Το δικό μου ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ» της Παναγιώτας Π. Λάμπρη

  

     Διαπιστευμένη στο λογοτεχνικό στερέωμα η φιλόλογος-εκπαιδευτικός μέσης εκπαίδευσης Παναγιώτα Π. Λάμπρη, μας προσφέρει απλόχερα ένα ακόμα βιβλίο της, σε ηλεκτρονική μορφή στο διαδίκτυο, που μπορεί ο καθένας μας εύκολα να το αναζητήσει και να το διαβάσει/μελετήσει και να ταξιδέψει μαζί της μέσα από τις σελίδες του. Πρόκειται για «Το δικό μου ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ», μια ακόμα καταγραφή-βίωμα, που «σε παίρνει από το χέρι» και ζεις όλο το ταξίδι μαζί της, με τις ολοζώντανες περιγραφές της, που τόσο ξεχωριστά έχει το χάρισμα να μοιράζεται με τον αναγνώστη.
     Αυτό το μικρό νησί «του συμπλέγματος της Δωδεκανήσου, του οποίου πολλοί αγνοούν την ύπαρξη ή έχουν κάτι ακούσει με αφορμή τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου του εκ μέρους των γειτόνων», χωρίς υπερβολή η αγάπη των ανθρώπων του το κάνει πολύ κοσμοπολίτικο. Μοιραζόμαστε μαζί τη συγγραφέα τις τοπικές ομορφιές του, περπατάμε στους καλοστρωμένους δρόμους και τα φροντισμένα πεζοδρόμιά του, γνωρίζουμε την φιλοξενία του και γευόμαστε τις τοπικές νοστιμιές, νοιώθουμε να μας χαϊδεύει στο πρόσωπο «το δροσερό αεράκι που κατεβαίνει από την πλαγιά και συναντά ερωτικά τη θάλασσα», «ακούμε» τους διαλόγους της με τους απλοϊκούς ντόπιους κατοίκους του και τις αφηγήσεις τους για τα δύσκολα αλλά και τα όμορφα της ζωή τους, προσκυνάμε σε «ξωκκλήσια γαλανόλευκα, των νησιών βιγλάτορες», επισκεπτόμαστε αρχαιολογικούς και ιστορικούς χώρους, βλέπουμε τις «αίγες που κινούνται εδώ κι εκεί στις πλαγιές ή ακόμα και τον δρόμο ακάθεκτες να περνούν» και πολλά ακόμα σε ένα δεκαήμερο διακοπών στο Αγαθονήσι.  
     Πραγματικά αξίζει ενδεικτικά να παρατεθεί μία παράγραφος από τη σελίδα 24, που αντικατοπτρίζει την γλαφυρότητα όλου του βιβλίου: «Και η νυχτερινή θέα από κείνο το σημείο, που έφτανε μέχρι το λιμάνι και την αντίπερα πλαγιά ως πάνω στο Μεγάλο Χωριό, όπου τα φώτα έμοιαζαν να κρέμονται σε κάποια άκρη του σύμπαντος, συμπληρωνόταν από τους ηλιακούς φανοστάτες, των οποίων το φως κατοπτριζόταν στα γαλήνια νερά κι έλεγες πως, αν είναι να φύγεις από τη ζωή, μια ομορφιά σαν αυτή θα ’θελες να την πάρεις οπωσδήποτε μαζί σου! Κείνο το βράδυ, το πρώτο στο ακριτικό Αγαθονήσι, ο ύπνος ήρθε στα βλέφαρα ευεργετικός, σφραγίζοντας μια υπέροχη μέρα!».
     Το βιβλίο «ντύνουν» περίτεχνα και πολλές φωτογραφίες, αλλά και πολλές λέξεις-ιδιωματισμοί του νησιού, που παραθέτει η συγγραφέας με την ερμηνεία τους. Ο αναγνώστης «ζει» μαζί της και όλες της τις εμπειρίες, τους προβληματισμούς και τις σκέψεις της στο Αιγαιοπελαγίτικο νησί τόσο έντονα, όσο και η ίδια η Παναγιώτα Λάμπρη. Τα πολλά θαυμαστικά στις 154 σελίδες του, άλλωστε, δηλώνουν συναισθήματα και βιώματα.
     Πιστοποιημένη και αγαπημένη φίλη, Γιώτα, σ’ ευχαριστώ πολύ για ένα ακόμη πανέμορφο ταξίδι - εμπειρία!
---------------------------
Σημείωση: «Το δικό μου ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ», μπορείτε εύκολα να βρείτε, να διαβάσετε και να «κατεβάσετε» ΕΔΩ.
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 27.11.2025

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html