Εξεπλάγην πολύ δυσάρεστα πριν λίγες μέρες,
όταν μέσα στο λεωφορείο μπήκε μια κυρία σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Όχι μόνο οι
θέσεις των καθημένων είχαν καταληφθεί, αλλά και οι όρθιοι ήταν κατά πολύ
συνωστισμένοι.
«Μια θέση, παρακαλώ, για την κυρία που
είναι έγκυος», είπε ο οδηγός πριν ξεκινήσει.
Ένας από τους τέσσερις νεαρούς, σε ηλικία
γυμνασίου ή λυκείου, που είχαν «στρογγυλοκαθίσει» σε αντικριστές
θέσεις και αστειεύονταν μεταξύ τους με δυνατές φωνές, παίζοντας με τα κινητά τους τηλέφωνα, απάντησε χωρίς κανένα όνειδος, χωρίς αναστολές και με περισσό θράσος:
«Όποιος είναι έγκυος να κάτσει σπίτι του»!!!
Ένας μεσήλικας, όμως, είχε ήδη παραχωρήσει
τη θέση του στην κυρία, πριν προλάβει να τελειώσει ο οδηγός την προτροπή του,
πριν προλάβει ο νεαρός ν’ απαντήσει.
Η εικόνα και το γεγονός έκανε τους περισσότερους
επιβάτες να σφίξουν τα χείλη τους και να κουνήσουν αποδοκιμαστικά το κεφάλι τους.
Προσωπικά, μου έφερε στο νου μνήμες από τα παιδικά-μαθητικά χρόνια της γενιάς μου, βεβαίως και προγενέστερα και μεταγενέστερα, που η παραχώρηση θέσης στα ΜΜΜ, και όχι μόνο, από το μικρότερο στο μεγαλύτερο ήταν άγραφος
νόμος και η τήρησή του ήταν καλύτερη και από γραπτό. Ο οδηγός ή ο τότε
εισπράκτορας του λεωφορείου, δεν «προλάβαινε» να πει τη φράση «μια θέση, παρακαλώ!», γιατί σε «άτομα χρήζοντα βοηθείας» η προθυμία
ήταν δεδομένη και μάλιστα όχι από έναν, αλλά από πολλούς επιβάτες, οπωσδήποτε όμως
από τους μικρής ηλικίας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο σεβασμός σε άτομα που χρειάζονται βοήθεια σήμερα έχει χαθεί, όμως φαίνεται να υπάρχει μια «τάση» προς αυτή την κατεύθυνση. Στο παρελθόν ήταν αδιανόητο νεαρός, και ειδικά μαθητής, να συμπεριφερθεί με απρέπεια σε πολλούς τομείς, όπως και στη παραχώρηση της θέσης του. Αν αυτό συνέβαινε και ακολουθούσε σχετική καταγγελία, μέχρι και η διαγωγή του στο σχολείο κινδύνευε να εκπέσει! Αν «προτρέξει» κανείς να ισχυριστεί ότι αυτό ήταν ακραίο, πιστεύω πως η πιο σωστή ερώτηση/απάντηση είναι: «Παρόμοιες σημερινές εικόνες δεν είναι ακραίες;».
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο σεβασμός σε άτομα που χρειάζονται βοήθεια σήμερα έχει χαθεί, όμως φαίνεται να υπάρχει μια «τάση» προς αυτή την κατεύθυνση. Στο παρελθόν ήταν αδιανόητο νεαρός, και ειδικά μαθητής, να συμπεριφερθεί με απρέπεια σε πολλούς τομείς, όπως και στη παραχώρηση της θέσης του. Αν αυτό συνέβαινε και ακολουθούσε σχετική καταγγελία, μέχρι και η διαγωγή του στο σχολείο κινδύνευε να εκπέσει! Αν «προτρέξει» κανείς να ισχυριστεί ότι αυτό ήταν ακραίο, πιστεύω πως η πιο σωστή ερώτηση/απάντηση είναι: «Παρόμοιες σημερινές εικόνες δεν είναι ακραίες;».
Ίσως το «παζλ» να «συμπληρώνει καλύτερα» μια σύγχρονη, ευτυχώς, όχι ιδιαίτερα συνηθισμένη εικόνα σε ΜΜΜ, που ενώ είναι ασφυκτικά γεμάτα και οι όρθιοι πολύ στριμωγμένοι, θέσεις έχουν καταλάβει μικροαποσκευές νεαρών επιβατών, ενώ οι ίδιοι παίζουν αδιάφορα με το κινητό τους!
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 11.01.2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου