Μπορείτε να δείτε/διαβάσετε και:
Το ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ εδώ:
το ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ εδώ:
το ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ εδώ:
το ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ εδώ:
 |
Άνοιξη
και φύση στις μεγάλες τους δόξες στο «Περιβόλι της Παναγιάς»!
|
Επίλογος
Όπως ειπώθηκε και στην αρχή του κύκλου των
άρθρων με τον τίτλο «Προσκύνημα στο Άγιο Όρος», τις περισσότερες φορές η
επιθυμία αυτή οφείλεται σε πνευματικά κίνητρα. Και φθάνοντας εκεί ο
προσκυνητής, συναντάει έναν πολύ διαφορετικό τρόπο ζωής, τον οποίο αμέσως
αποδέχεται, ως μέσο αναβάπτισης.
Είναι βέβαιο ότι τις μέρες της
παραμονής του εδώ, θ’ αφήσει πίσω πολλά από εκείνα μου υπό συνθήκες καθημερινότητος τον απασχολούν και τα παρακολουθεί.
Η εμφάνιση/αποκάλυψη και πολλές φορές και με πολλούς
τρόπους θαυματουργική παρέμβαση της «Κυράς του Περιβολιού»
στους μοναχούς, σύμφωνα με μαρτυρίες και γραπτά κείμενα, εκστασιάζει και τον
προσκυνητή. Η επιβλητικότητα του χώρου, σε συνδυασμό με τις ιερές και
θαυματουργές εικόνες, τα πάμπολλα άγια λείψανα και ιερά κειμήλια συμβάλλουν στην
έντονη αίσθηση της παρουσίας του Θείου εδώ. Στιγμιαίο, ίσως, και επίσης έντονο
και το θρησκευτικό συναίσθημα, που μπορεί όμως να του «σημαδέψει» τη ζωή. Ίσως
και να της αλλάξει την πορεία! Και πόσες φορές δεν έχουμε διαβάσει ή ακούσει
μαρτυρίες ανθρώπων, που ύστερα από μια έντονη παρόμοια εμπειρία, η ζωή τους
απέκτησε άλλο νόημα.
Έκφραση της παράδοσης και η τέχνη της
πέτρας και του ξύλου, τόσο στις πολλών αιώνων ηλικίας, όσο και στις σύγχρονες
κτιριακές εγκαταστάσεις και κατασκευές, προκαλούν το θαυμασμό και το δέος, προσθέτοντας κι
αυτές τη δική τους επιβλητικότητα στο χώρο.
 |
Η
τέχνη της πέτρας και του ξύλου προσθέτει τη δική της επιβλητικότητα στο χώρο
|
Όμως, τα οφέλη από ένα προσκύνημα στο Άγιο
Όρος δεν είναι μόνο πνευματικά. Η άμεση επαφή με τη φύση είναι μία ακόμα
διάσταση αυτής της εμπειρίας. Το ίδιο το φυσικό κάλος σε προκαλεί και σε
προσκαλεί να σε σφίξει στην αγκαλιά του, για
να νιώσεις και τη δική του μαγεία.
Τα προσεγμένα, βατά και καθαρά μονοπάτια
σε πιάνουν τα ίδια από το χέρι να τα περπατήσεις! Να ξεδιψάσεις στο διάβα τους με
το τρεχούμενο νερό της πέτρινης παραδοσιακής βρύσης, σε μια διαδρομή «σήραγγα» κάτω από τις
πυκνές φυλλωσιές του απέραντου δάσους. Ν’ ακούσεις τις μελωδίες του αηδονιού
λίγα μέτρα δίπλα σου να επισκιάζουν τις φωνές των άλλων πουλιών. Να σου χαϊδεύει
απαλά τ’ αυτιά κι ο ήχος από τα θρόισμα των φύλλων από το απαλό αεράκι. Και κάπου στα μισά της διαδρομής να κάτσεις
σε κάποια πέτρα για το κολατσιό σου, απαραίτητο για τη σωματική δύναμη να
συνεχίσεις.
Αηδονομελωδίες
στη διαδρομή Καρυές-μονή Ιβήρων!
Τα ρέματα, τα μικρά ποτάμια, τα πέτρινα και τα ξύλινα γεφύρια που δένουν αρμονικά με το περιβάλλον, σου φέρνουν οπωσδήποτε στο νου και το δικό σου τόπο, ειδικά αν είσαι βουνίσιος!
 |
Θαυμάζοντας
την τέχνη των κηπουρών στα περιβόλια!
|
Ανεβασμένοι στο κατάστρωμα του καραβιού,
καθώς αυτό απομακρυνόταν από τη Δάφνη κι έσχιζε τα νερά του Σιγγιτικού κόλπου,
το βλέμμα μας καρφώθηκε στο λευκό ξωκκλήσι στην κορυφή του Άθω, που μόλις
μπορούσαμε να διακρίνουμε με γυμνό μάτι σε υψόμετρο 2.500 μ., περίπου. Τότε μας ήρθαν στο νου τα λόγια ενός
μοναχού που μας το έδειχνε με το δάχτυλό του από τις Καρυές:
«Εκεί
πάνω είναι το ξωκκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Παλιότερα πήγαινα κι εγώ
για την αγρυπνία στις 5 του Αυγούστου. Τώρα δεν μπορώ… Γέρασα... Όσοι ανεβαίνουνε εκεί,
ανάβουνε φωτιά τη νύχτα, γιατί κάνει κρύο…»!
Συνεχίσαμε να κοιτάζουμε αποχαιρετώντας τη δυτική πλευρά της τρίτης
χερσονήσου της Χαλκιδικής, χορτασμένοι φύση και Θείο μεγαλείο από τον ιερό αυτό τόπο, που όλο και περισσότερο απομακρυνόταν από τα μάτια μας. Ίδια η ευχή για τον καθένα στην τετραμελή συντροφιά μας: να ξαναβρεθούμε σύντομα
προσκυνητές στο Άγιο Όρος!
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλο, 26/6/2017
(
Σύντομο βιογραφικό δείτε ΕΔΩ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου