Προσκύνημα στο Άγιο Όρος ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

(Συνέχεια από το ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: http://nikolpapak.blogspot.gr/2017/06/2.html )

Η ιερά μονή Ιβήρων

Μοναδική κατάνυξη!

    Στις τρεις και μισή το ξημέρωμα οι καμπάνες χτύπησαν για την ακολουθία του μεταμεσονυκτικού. Ακολούθησε ο όρθρος και μετά η Θ. Λειτουργία, μέχρι τις έξι και μισή.

     Ξεκινώντας και οι τέσσερίς μας για την εκκλησία εκείνη την ώρα, ανταμώσαμε στη μικρή διαδρομή και με άλλους προσκυνητές. Ανάμικτα τα συναισθήματα, αφού όλα θύμιζαν Ανάσταση στο χωριό μου! Και μέχρι να φτάσουμε, ακούγαμε τους πρώτους ύμνους του όρθρου από τα αηδόνια στα δέντρα!

     Το φώς που έδιναν τα κεριά από το μανουάλι ήταν όλος κι όλος ο φωτισμός μέσα στο ναό, που μαζί με το αμυδρό φως των καντηλιών έδιναν μια αλλιώτικη χάρη, που πολύ σπάνια βιώνουμε εμείς οι κοσμικοί. Οι σμιλεμένες φωνές της χορωδίας των ψαλτών μοναχών σκορπούσαν μια παραδεισένια κατάνυξη και σαν έβλεπες τις ασκητικές μορφές τους στο ημίφως, μόλις να διακρίνονται στο δεξιό και το αριστερό κλίτος, αντίκριζες θαρρείς μικρογραφία της εικόνας των αγίων Πάντων!

  

            Το φώς που έδιναν τα κεριά από το μανουάλι ήταν όλος κι όλος ο φωτισμός μέσα στο ναό…

     Η θεία μοσχοβολιά από το γνήσιο κερί μέλισσας και το λιβάνι, νοιώθαμε να είναι και του καθενός μας το «κετευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν Σου!»

     Εκείνες οι ώρες είναι ξεχωριστά απερίγραπτες, που παρακαλάς να μην τελειώσουν ποτέ! Είναι η απάντηση «έρχου και ίδε» (Ιωάννου. Α΄, 46), σε όσους απορρίπτουν ή αμφισβητούν την ύπαρξη και την πανταχού παρουσία του Δημιουργού. Είναι οι στιγμές, που «πάσαν νυν βιοτικήν αποθώμεθα μέριμναν»! Είναι η δυνατή επιθυμία της συμμετοχής στην πνευματική Τράπεζα, συμπροσευχόμενος με τον επίγειο λειτουργό και τα λόγια του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Καταξίωσον ημάς μεταλαβείν των επουρανίων σου και φρικτών Μυστηρίων ταύτης της ιεράς και πνευματικής Τραπέζης, μετά καθαρού συνειδότος, εις άφεσιν αμαρτιών, εις συγχώρησιν πλημμελημάτων, εις Πνεύματος Αγίου κοινωνίαν, εις Βασιλείας Ουρανών κληρονομίαν, εις παρρησίαν την προς Σε, μη εις κρίμα, ή εις κατάκριμα»! Και είναι ακόμα τα λόγια του Αποστόλου Πέτρου στο Χριστό, τη στιγμή της Μεταμορφώσεώς Του στο όρος Θαβώρ: «Κύριε, καλόν εστιν ημάς ώδε είναι» («Κύριε, καλό είναι να μείνουμε εδώ»,  Ματθαίου, κεφ.  ΙΖ΄, εδάφ. 4).

     Λίγο μετά ακούγεται το «δι’ ευχών», που σε γυρνάει αναβαπτισμένο στα επίγεια.

Συνάντηση με τον γέροντα Μάξιμο

     Μετά το πρωινό στην τράπεζα, συναντηθήκαμε με τον γέροντα Μάξιμο, o οποίος γνώριζε για το προσκύνημά μας στη μονή και ήθελε πολύ να μας συναντήσει. Διακαής και η δική μου επιθυμία, για πολλούς λόγους: Αυτάδελφος του συμμαθητή μου στα γυμνασιακά χρόνια, αδελφικού φίλου, πνευματικού μου συνοδοιπόρου και ανεκτίμητου συντοπίτη Κωνσταντίνου Νικολόπουλου-Καμενιανίτη. Έπειτα, η συνάντηση μ’ έναν γνωστό και διακεκριμένο συντοπίτη, δίνει πάντα ιδιαίτερα συναισθήματα.

     Μετά τους εγκάρδιους χαιρετισμούς και τις πρώτες κουβέντες, περπατήσαμε μαζί μέχρι το ησυχαστήριό του, όπου καθίσαμε και συζητήσαμε στην μικρή βεράντα, ένα πραγματικό μπαλκόνι στο Αιγαίο. Η κουβέντα μας κράτησε για αρκετή ώρα, με θέματα για τον τόπο μας, για τα κοινά μας ενδιαφέροντα, για κοινούς φίλους και γνωστούς, διάφορα πνευματικά θέματα και πολλά ακόμα. «Πολλοί πατριώτες έχουν επισκεφθεί τη μονή Ιβήρων για προσκύνημα, μα και κάποιοι άλλοι έχουν μονάσει εδώ, αφήνοντας ανεξίτηλη την Καλαβρυτινή σφραγίδα με τα έργα τους και τα διακονήματά τους», μού είπε σε δεδομένη στιγμή ο γέροντας. 

Ο γέροντας Μάξιμος στη μικρή βεράντα του ησυχασστηρίου του

     Η κουβέντα με τον π. Μάξιμο θεία μυσταγωγία! Η σεβάσμια προσωπικότητά του και ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται το λόγο του, έχουν τον τρόπο να σε κάνουν να κρέμεσαι από τα χείλη του. Με απλά και κατανοητά λόγια γεμάτα καλοσύνη, ταπεινοφροσύνη και πατρική/αδελφική αγάπη διδάσκει συζητώντας.

     Ο γέροντας Μάξιμος έχει τη μεγάλη ευλογία να εγκαταβιώνει στο κελί που είχε για καταφύγιο ο εθνομάρτυρας Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ τις περιόδους της εξορίας του! Έχει αναπαλαιώσει το μικρό αυτό καταφύγιο σε ένα σύγχρονο λειτουργικό και στον περιβάλλοντα χώρο του ανήγειρε περικαλλή ναό του αγίου, με προσωπική του και μόνο εργασία! (Διαβάστε περισσότερα εδώ:  http://www.kalavrytanews.com/2016/04/10_9.html ). 
Εκτός από την ανέγερση του ιερού αυτού ναού, ο σεβάσμιος γέροντας εκδηλώνει την αγάπη του και τη λατρεία του στον άγιο Εθνομάρτυρα και με την συγγραφή βιβλίου με το βίο και τη δράση του αγίου Εθνομάρτυρα, που  εξέδωσε το 1988. 

                   

Ο περικαλλής ιερός Ναός του Δημητσανίτη εθνομάρτυρος αγίου Γρηγορίου του Ε΄.

Κτήτωρ: Γέροντας Μάξιμος Ιβηρίτης (Νικολόπουλος)

     Για τον λόγιο γέροντα Μάξιμο Ιβηρίτη (Νικολόπουλο) από τους Καμενιάνους Καλαβρύτων και το ανεκτίμητο πνευματικό του έργο, έχουν γράψει μεγάλα μολύβια και έχουν μιλήσει μεγάλα στόματα. Και δεν κρύβω την τιμή που νοιώθω προσωπικά για το συντοπίτη μου μοναχό, από το σεβασμό που επιδεικνύει σ’ αυτόν όλη η αδελφότητα της μονής Ιβήρων. Κι άλλοι, όμως, μοναχοί από άλλα μοναστήρια που επισκεφτήκαμε στο Άγιο  Όρος μας μίλησαν με λόγια περισσής αγάπης και σεβασμού για το γέροντα. Θεωρώ πραγματική ευλογία που τον γνώρισα περισσότερο με το προσκύνημα στον αγιασμένο αυτό τόπο.

                             

Ιδιαίτερα μεγάλη ευλογία η αφιέρωση από τον ίδιο στην ταπεινότητά μου του ογκώδους βιβλίου του, έργο πολυετούς μόχθου και μελέτης. Την έκδοση  ευλογεί με πολύ επαινετικά λόγια για τον π. Μάξιμο και ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ σε επιστολή του.

    
      Συνεχίζεται με το ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ.

                                                                              Ν.Π., 21.6.2017