Κυριακή 7 Απριλίου 2024

Ευσυνειδησία και φόβος (άρθρο)


     «Γιορτάσαμε» πριν λίγες μέρες, στις 5 Απριλίου, την Διεθνή Ημέρα Συνείδησης, η οποία έχει καθιερωθεί από το 2019, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Σκοπός του εορτασμού είναι να τονιστεί η σημασία της ανεκτικότητας, της κατανόησης, της αλληλεγγύης και της ενότητας, για την επίτευξη της ειρήνης και της αρμονίας σε όλο τον κόσμο.
     Και πώς «γιορτάσαμε» την ημέρα αυτή; Πολύ απλά και χωρίς καμία διαφορά από τις άλλες μέρες, σαν κανείς μας να μην ξέρουμε καθόλου ότι υπάρχει, μεταξύ αυτών και ο γράφων. Όμως, τί αξία θα είχε αν γιορτάζαμε την κάθε «γιορτή», εντός ή εκτός εισαγωγικών ο εορτασμός, μόνο μια μέρα το χρόνο και όλες τις άλλες μέρες την αγνοούσαμε;
     «Γιορτάσαμε», λοιπόν, και αναρωτιέται κανείς: Τι μας κάνει να σεβόμαστε και να τηρούμε κάποιους κανόνες για το κοινό όφελος; Η ευσυνειδησία ή ο φόβος; Και τί μας κάνει να τονίζουμε απαιτητικά την ευσυνειδησία, όταν πρόκειται για τους άλλους, αλλά με μεγάλη πάντα επιείκεια και πολλές δικαιολογίες όταν πρόκειται για το άτομό μας; Μάλλον «ο εαυτούλης μας», που είναι και τίτλος παλιάς Ελληνικής ταινίας του Δημήτρη Ψαθά, με πρώτο σκηνοθέτη τον Ορέστη Λάσκο και πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ας μιλήσουμε επιγραμματικά για τον «εαυτούλη μας» και την ευσυνειδησία του, «κοιτάζοντάς τον στον καθρέφτη», με τρία κλασικά και πολύ γνωστά παραδείγματα, αν και είναι πολύ εύκολο να παρατεθούν πολλά περισσότερα:
Παράδειγμα πρώτο: Όταν η Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (Λ.Ε.Α.) συμπεριελήφθη στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.), σχεδόν κανείς δεν τηρούσε τις απαγορεύσεις. Πολλοί την θεώρησαν και την χρησιμοποιούσαν για «Λωρίδα Έξυπνων Αυτοκινητιστών»(!) και βασίλευε κι εδώ, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, το «ωχ, αδερφέ», το «τι με νοιάζει εμένα», «εγώ να τρουπώσω» (σύμφωνα και με τη γνωστή ατάκα του αξέχαστου Κώστα Βουτσά), και άλλα τέτοια. Τα αποτελέσματα γνωστά: Κόσμος κινδύνευσε - ίσως κάποιοι και να έχασαν και τη ζωή τους από τις καθυστερήσεις της ελεύθερης διέλευσης οχημάτων έκτακτης ανάγκης, μέχρι που άρχισαν να εφαρμόζονται τα τσουχτερά πρόστιμα και η αφαίρεση αδειών οδήγησης. Τότε και μόνο «η ανάγκη φύλαξε τα έρμα», σύμφωνα και με τη λαϊκή παροιμία και οι οδηγοί άρχισαν να συμμορφώνονται.
Παράδειγμα δεύτερο: Ποιοί και πόσοι θα ήταν συνεπείς στην καταβολή των φόρων, αν δεν «κρέμονταν» από πάνω μας ως λαιμητόμος τα γνωστά πρόστιμα, τσουχτερά και εδώ;  
Παράδειγμα τρίτο: Πόσο συνεπείς θα είμαστε στην τήρηση του εργασιακού ωραρίου, αν δεν καραδοκούσαν οι συνέπειες;
     Οφθαλμοφανής, λοιπόν, η πραγματικότητα ότι πολύ περισσότερο η πραγματικότητα ότι «ο φόβος φυλάει τα έρμα» και πολύ λιγότερο ή ευσυνειδησία. Όσο για τις «γιορτές», του τύπου «Παγκόσμια Ημέρα Συνείδησης», ποιος δίνει σημασία, ειδικά αν είναι «μεγάλος».
-----------------------------------
Εικόνα ανάρτησης:
https://traction.gr/l-e-a-ti-einai-giati-kai-apagorevetai-na-kinoumaste-se-aftin/
 
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 7.4.2024

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου