«Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί…» (από το Ευαγγέλιο στην ακολουθία του Νυμφίου τη Μεγάλη Δευτέρα)

     Στην ακολουθία του Νυμφίου της Μεγάλης Δευτέρας το βράδυ, αναγιγνώσκεται στις εκκλησίες η Ευαγγελική περικοπή μ’ εκείνα τα φοβερά «ουαί», που εξαπέλυσε ο Χριστός εναντίον των γραμματέων και των Φαρισαίων, όταν εκείνοι προσπαθούσαν να τον παγιδεύουν με πονηρία. Στην παρούσα ανάρτηση παραθέτουμε αποσπάσματα από την Ευαγγελική αυτή περικοπή, σε πρωτότυπο κείμενο και ελεύθερη μετάφραση, ως επίκαιρο θέμα της Μεγάλης Εβδομάδος (Ματθαίου, κεφ. ΚΓ΄, 1-37). Έντονο πάντα το θρησκευτικό συναίσθημα τις μέρες αυτές κι αν θέλουμε να κοιτάμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, διαπιστώνουμε ότι κάπου κι εμείς μερικές φορές χρειάζεται να «ανακληθούμε εις την τάξιν». Και, αναμφισβήτητα, τα λόγια του Ευαγγελίου είναι πάντα καθρέφτης. 

     Η μετάφραση έχει γίνει με την βοήθεια της Καινής Διαθήκης του Παναγιώτου Τρεμπέλα. Το πρωτότυπο κείμενο είναι με μαύρα γράμματα και η μετάφραση με μπλε.
     Καλή μελέτη, καλή κατάνυξη, καλή Ανάσταση!

 ***

     Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ λέγων. Ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. Πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε. Λέγουσι γὰρ, καὶ οὐ ποιοῦσι. Τότε ο Ιησούς μίλησε στα πλήθη του λαού και στους Μαθητές Του, λέγοντας: Στο διδασκαλικό θρόνο του Μωυσή εκάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι. Όλα όσα σας λένε, βάσει του νόμου, να τα τηρείτε και να τα πράττετε. Μην πράττετε, όμως, σύμφωνα με τα έργα τους και το παράδειγμά τους, γιατί διδάσκουν μεν όσα λέει ο νόμος, αλλά δεν τηρούν αυτά που διδάσκουν.
    Δεσμεύουσιν γὰρ φορτία βαρέα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά. Σφικτοδένουν φορτία βαριά που δύσκολα βαστάζονται και τα επιβάλλουν στους ώμους άλλων ανθρώπων. Οι ίδιοι, όμως, δεν θέλουν να κουνήσουν ούτε το δάχτυλό τους.
     Πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις. Όλα τας κάνουν για να τους βλέπουν οι άνθρωποι και να τους επαινούν.
    Φιλοῦσι δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς, τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ῥαββὶ ῥαββί. Αγαπούν την πρώτη θέση και τα πρώτα καθίσματα στα δείπνα και στις συναγωγές, τους ευλαβείς χαιρετισμούς στις αγορές και θέλουν να τους αποκαλούν οι άνθρωποι «δάσκαλε, δάσκαλε».
     8 Υμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί. Εἷς γάρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. Εσείς να μην δέχεστε να ονομάζεστε δάσκαλοι από τους ανθρώπους, γιατί ένας είναι ο για εσάς Δάσκαλος, ο Χριστός, κι εσείς μεταξύ σας είστε αδελφοί.
     Ο δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος. Εκείνος που θέλει να είναι μεγαλύτερος, πρέπει να υπηρετεί τους άλλους και με κάθε τρόπο να είναι ωφέλιμος στους συνανθρώπους του.
     Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι. Διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα. Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί κατατρώγετε τα σπίτια και τις περιουσίες από τις χήρες. Με προσχήματα ευλαβείας και συμφεροντολογικούς σκοπούς κάνετε μεγάλες προσευχές και για το λόγο αυτό, θα λάβετε και μεγαλύτερη καταδίκη.
     Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων. Υμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. Αλίμονο σ’ εσάς, Γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί κλείνετε την πόρτα από την Βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Εσείς δεν εισέρχεσθε σ’ αυτή, αλλά ούτε εκείνους που θέλουν να εισέλθουν τους αφήνετε να μπουν.
     Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ λέγοντες. Ός ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει. Αλίμονό σας, τυφλοί οδηγοί του λαού, οι οποίοι λέτε: Αν ορκιστεί κανείς στο ναό, αυτό δεν είναι τίποτα. Εκείνος, όμως, που θα ορκιστεί στο χρυσάφι, είναι υποχρεωμένος να τηρήσει τον όρκο του.
    Μωροὶ καὶ τυφλοί! Τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; Ανόητοι και τυφλοί! Τί είναι ανώτερο στην ιερότητα; Το χρυσάφι ή ο ναός που αγιάζει το χρυσάφι;
    Ός ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ’ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. Λέτε κι αυτό: Εκείνος που θα ορκιστεί στο θυσιαστήριο, δεν έχει αξία ο όρκος του. Όμως, εκείνος που θα ορκιστεί στο δώρο που έχει εναποτεθεί επάνω στο θυσιαστήριο, δεσμεύεται από τον όρκο του.
    Μωροὶ καὶ τυφλοί! Τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; Ανόητοι και τυφλοί! Τι είναι μεγαλύτερο στην ιερότητα; Το δώρο ή το θυσιαστήριο που αγιάζει το δώρο;
   Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν. Ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί προσφέρετε (το προβλεπόμενο) ένα δέκατο στο ναό από το δυόσμο, το κύμινο και τον άνηθο και αφήνετε απέξω τα σπουδαιότερα του νόμου, που εκείνα κάνουν τον άνθρωπο αξιόπιστο.
     Οδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες! Οδηγοί τυφλοί, που στραγγίζετε το κουνούπι από το κρασί, όπως καταπίνετε ολόκληρη την καμήλα!
     Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας. Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί καθαρίζετε την εξωτερική επιφάνεια του ποτηριού και της πιατέλας, μέσα δε είναι γεμάτο με τροφές, από κλοπές και αδικίες.
     Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν. Τυφλέ, Φαρισαίε, καθάρισε πρώτα το περιεχόμενο του ποτηριού και της πιατέλας και φρόντισε να μην προέρχεται αυτό από αρπαγές και αδικίες.
     Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. Οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δέ μεστοὶ ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας. Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους και στολισμένους, οι οποίοι φαίνονται ωραίοι απέξω, μέσα, όμως, είναι γεμάτοι από οστά νεκρών και από κάθε ακαθαρσία. Έτσι κι εσείς. Εξωτερικά φαίνεστε δίκαιοι στους άλλους ανθρώπους, εσωτερικά, όμως είστε γεμάτοι από υποκρισία και κάθε παράβαση του νόμου.
     Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων καὶ λέγετε: Εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές γιατί κτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνήματα των δικαίων και λέτε: Αν ζούσαμε εμείς στις ημέρες των πατέρων μας, δεν θα γινόμαστε συνεργοί και συνένοχοι στους φόνους των προφητών.
    Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! Ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου, ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. Λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ’ ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, που φονεύεις τους προφήτες και λιθοβολείς τους αποσταλμένους του Θεού! Πόσες φορές θέλησα να μαζέψω τα παιδιά σου με στοργή, όπως μαζεύει η κλώσα τα πουλάκια της κάτω από τα φτερά της και δεν το θελήσατε. Γι’ αυτό και σας λέω ότι δεν θα με δείτε από τώρα και μετά, μέχρι να συνέλθετε και να πιστέψετε και να με υποδεχθείτε με αυτά τα λόγια: «Ευλογημένος αυτός που έρχεται στο Όνομα Του Θεού, αντιπρόσωπός Του και Απεσταλμένος Του».
-------------------------------------------------------
Πηγή εικόνας ανάρτησης: https://www.greekaffair.news/oyai-eis-esas-grammateis-kai-farisaioi-ypokritai-oi-epta-kataggelies-toy-christoy-stoys-dieftharmenoys-grammateis-kai-farisaioys/
 

Επιμέλεια: Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 24.4.2024

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html