ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΧΕΛΙΔΟΝΑΚΙ που έφυγε σαν σήμερα, (31 Δεκεμβρίου)

Πώς λαχταρούσε τη στιγμή να βγει απ’ τη φωλιά του,
στο πρώτο το ταξίδι του ν’ ανοίξει τα φτερά του,
χελιδονάκι βιαστικό, στον κόσμο να πετάξει
και της ζωής τις ομορφιές, όλες να τις χορτάσει.
Τα πρώτα φτερουγίσματα ο χάρος τα ζηλεύει.
Τη χάρη και την ομορφιά κι εκείνος τη γυρεύει.
Σάμπως και άκουσε ποτές ο χάρος παρακάλια;
Σάμπως και έδειξε στοργής, ποτές λίγα σημάδια;
Παίρνει μαζί καλπάζοντας τ’ άτυχο χελιδόνι,
παράπονα τα όνειρα και λύπη τα πλακώνει.
 
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 31.12.2020
https://nikolpapak.blogspot.com/2017/05/blog-post_22.html