Ένας διαφορετικός-παραδοσιακός τρόπος ανάμματος του καντηλιού

     Όσο ακραίο και μακρινό κι αν φαίνεται το άναμμα του καντηλιού με φυσικό φυτιλάκι (λουμίνι), είναι μια πραγματικότητα που πρόλαβε και η γενιά των σημερινών εξηντάρηδων, ίσως και νεότερων. Το αποξηραμένο άνθος του φυτού λουμινιά αποτελούσε και στα δικά μας παιδικά χρόνια την πρώτη και πολλές φορές την αποκλειστική επιλογή για τη θρησκευτική αυτή ανάγκη του Σαββατόβραδου, αλλά και κάθε φορά που ανάβαμε το καντήλι.

     Ο ανθός της λουμινιάς έχει κωνικό σχήμα, με πλατειά βάση. Αν τοποθετηθεί επάνω στην καντηλήθρα μένει σταθερός. Η ικανότητά του να απορροφάει λάδι του προσθέτει βάρος και το σταθεροποιεί περισσότερο στη θέση αυτή. Έτσι, η κορυφή του καίει όπως και με κάθε άλλο φυτιλάκι (τεχνητό-εμπορικό λουμίνι ή βαμβάκι). Δείτε με τη σειρά τις εικόνες που ακολουθούν.

Το φυτικό-φυσικό λουμίνι έδωσε το όνομά του και στο τεχνητό-εμπορικό

     Να σημειωθεί, τέλος, πως το για λόγους ευλάβειας, προτιμούσαν τα σπίρτα για το άναμμα του καντηλιού και όχι αναπτήρες πετρελαίου που κυκλοφορούσαν τότε, επειδή το πετρέλαιο είναι δύσοσμο, άρα και όχι αρεστό στο εικονοστάσι του σπιτιού. Εκτός τούτου, για το πετρέλαιο γίνονται πόλεμοι, κάτι αυστηρά ασυμβίβαστο με τη Χριστιανική πίστη.

Το φυτό λουμινιά

Αποξηραμένος ανθός λουμινιάς

Άναμμα καντηλιού με φυσικό λουμίνι

Παρόμοιο άρθρο:

https://nikolpapak.blogspot.com/2018/02/blog-post_21.html

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 11.5.2019

http://nikolpapak.blogspot.com/2017/05/blog-post_22.html