Εύθυμες ιστορίες του χωριού: «Από μικρό παιδί μαθαίνεις την αλήθεια»!

     Ήταν γνωστή για την τακτική της η Βλάσαινα (γυναίκα του Βλάση) στο χωριό της, με το συνηθισμένο κέρασμά της σε καθένα που έμπαινε στο σπίτι της. Τον φίλευε από τα μπαγιάτικα γλυκά κουταλιού, που είχε φυλαγμένα μέσα σ’ ένα σεντούκι, μ’ ποτήρι ένα ποτήρι νερό, «για να φεύγουν εκείνα πρώτα». Ορισμένοι της πήγαιναν στην επίσκεψή τους κι ένα βαζάκι σπιτικό γλυκό, για να έχει να προσφέρει, αλλά και με την ελπίδα να κεράσει και τους ίδιους. Αυτό, όμως, συνήθιζε να το φυλάει στο σεντούκι, κατά τη μόνιμη τακτική της, και προσέφερε από τα παλιότερα που είχε μέσα!

     Σε μια επίσκεψη της κουμπάρας της από το άλλο χωριό, δεν άλλαξε κάτι. Με δυσκολία έβγαλε από το βαζάκι το πολύ κρυσταλλωμένο νεραντζάκι, πραγματική «πέτρα» και της το προσέφερε μ’ ένα ποτήρι νερό! Η κουμπάρα της, εν τω μεταξύ, είχε αρχίσει να μιλάει με τα εγγόνια της της Βλάσαινας, ρωτώντας τα για το σχολείο, για τις παρέες τους, για το ποιο μάθημα τους αρέσει περισσότερο και άλλα θέματα σχολικού και παιδικού ενδιαφέροντος. Όταν πήρε το κέρασμα στα χέρια της και στην προσπάθειά της να το κόψει να το φάει, πράγμα όχι και τόσο εύκολο, ο Τάκης, το μικρότερο από τα δύο εγγόνια της Βλάσαινας, της λέει με κάθε ειλικρίνεια και εντελώς αυθόρμητα:
     «Πρόσεχε! Το γλυκό αυτό μπορεί να είναι πολύ μπαγιάτικο! Μπορεί να μυρίζει και ναφθαλίνη! Καλύτερα μην το τρως και πάθεις τίποτα»!
     Μη θέλοντας να προσβάλει τη νοικοκυρά κουμπάρα της η επισκέπτρια, το έφαγε με δυσκολία και σχετική δυσφορία από τη μυρωδιά της ναφθαλίνης.
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 5.5.2025

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html