Είναι γνωστό ότι το μόνο μέσο διακίνησης
ειδήσεων στο παρελθόν, ήταν οι εφημερίδες. Μπορεί να έφταναν και με καθυστέρηση
κάποιων μηνών(!) στα χέρια του αναγνώστη, αλλά τις «ξεκοκκάλιζε» με το ίδιο
ενδιαφέρον, σαν να ήταν εκείνης της ημέρας ή έστω της προηγούμενης! Παρεμπιπτόντως
να σημειώσω ότι ήμουν στην προσχολική ηλικία, όταν «ακούστηκε» στο χωριό μου
ότι πέθανε ο βασιλιάς Παύλος. Κάπου δυο μήνες αργότερα, κρατώντας με ο πατέρας
μου από το χέρι, μπήκαμε σ’ ένα από τα καφενεία του χωριού. Εκεί οι θαμώνες
είχαν μια εφημερίδα με τα ετεροχρονισμένα νέα της κηδείας του βασιλιά. Ένας διάβαζε
και όλοι οι άλλοι άκουγαν με μεγάλη προσοχή και πολύ ενδιαφέρον!
Η
φράση «θα σε βάλω στις εφημερίδες», ήταν μια συχνή απειλή, που εκτοξεύονταν
εναντίον κάποιου, με τη σημασία ότι θα γνωστοποιηθούν/δημοσιευθούν οι κακές ή άσεμνες πράξεις του, ή οι αδικίες που είχε προκαλέσει σε άτομα του
περιβάλλοντός του και της συνεργασίας του, με σκοπό, κυρίως, το διασυρμό του. Η
φράση δεν είχε μόνο απειλητικό χαρακτήρα, αλλά πολύ συχνά γινόταν και πράξη,
όχι, όμως με δημοσίευση σε κάποια εφημερίδα, αλλά με άλλον τρόπο.
Η δημοσίευση ενός γεγονότος σε εφημερίδα,
σίγουρα είχε και κάποιο οικονομικό κόστος. Σίγουρα απαιτούσε και μετακίνηση
στην έδρα της εφημερίδας, που ειδικά από τις απομακρυσμένες περιοχές των
αστικών κέντρων, δεν ήταν καθόλου εύκολη.
«Εφημερίδα»
και μάλιστα πολύ… εύχρηστη ήταν η αυλή, η γειτονειά, ο μαχαλάς, το χωριό! Μια
κουβέντα αν λεγόταν, σε ελάχιστο χρόνο είχε κυκλοφορήσει και είχε μαθευτεί, όχι
μόνο στο ίδιο το χωριό, αλλά και σε άλλα γύρω, ακόμα και σε πιο μακρινά! Πέρα
από το ότι το όποιο «νέο» «δημοσιευόταν» με αρκετό «αλατοπίπερο», το «αλατοπίπερο»
γινόταν υπερπολλαπλάσιο «από στόμα σε στόμα», έτσι που ο διασυρμός ήταν δεδομένος και με πολλή υπερβολή!
Σήμερα, στην εποχή του κινητού τηλεφώνου
και του διαδικτύου, η παραδοσιακή «εφημερίδα» του χωριού, δεν έχει χάσει την
αξία της!
Νίκος
Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 24.1.2023
Νίκος
Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 24.1.2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου