ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: «Θρυαλλίς»-παιδικό παραμύθι, της Μαρίας Γ. Κουρνέτα

                             

     Γνώρισα την εκπαιδευτικό-καθηγήτρια αγγλικής φιλολογίας και συγγραφέα παιδικών βιβλίων-παραμυθιών Μαρία Κουρνέτα σε μια όμορφη πνευματική συνάντηση, με οικοδεσπότη τον εκδοτικό οίκο «Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές» στο κέντρο της Αθήνας, πριν ένα χρόνο, περίπου. Πραγματική ευλογία και η πρόσφατη πνευματική συνάντηση με τον ίδιο πανάξιο οικοδεσπότη στον ίδιο χώρο, μας έδωσε τη χαρά να ξανανταμώσουμε και με την Μαρία, φίλη πολύτιμη πλέον. Σε μια αυθόρμητη ευγενική χειρονομία της, μου χάρισε το πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο της (παιδικό παραμύθι) από τις «Συμπαντικές Διαδρομές», με ιδιόχειρη αφιέρωση «αγάπης εκτίμησης και πολλών ευχών». Τίτλος του: «Θρυαλλίς».
     Ιδιαίτερος ο συμβολισμός, αλλά και μήνυμα συνάμα ο τίτλος του, με δεδομένο ότι θρυαλλίδα είναι το φιτίλι που πυροδοτεί έναν εκρηκτικό μηχανισμό. Μεταφορικά έχει την έννοια ενός μέσου που γίνεται η αφορμή ενός μεγάλου γεγονότος που φέρνει ανατροπές. Στο παραμύθι της Μαρίας Κουρνέτα οι ανατροπές είναι μόνο θετικές.
     Από τα πολύ μακρινά χρόνια, την «αυγή του Χρόνου» και της μυθολογίας έρχεται η Νύμφη Θρυαλλίδα του όμορφου παραμυθιού, κόρη της Γαίας και του Κεραυνού. Οι εκατονταετίες, οι καιροί, οι αιώνες περνούσαν πολύ όμορφα. Έτσι όμορφη ήταν και η ζωή της. Η θεά Ήρα, «φύλακας της κοσμικής αρμονίας», της ανέθεσε να «προστατεύσει το νήμα που συνδέει τους Ανθρώπους με τη Φύση», αφού η αρμονία μεταξύ τους είχε διαταραχθεί.
     Ας δούμε μέσα από το παραμύθι ποια ήταν η σχέση των ανθρώπων με τη φύση και ποια η συμπεριφορά τους απέναντί της:
     «[…]Από ανοησία, πείσμα και παιδιάστικο εγωισμό δεν ήθελαν να ζουν κοντά στη φύση κι άρχισαν να ξεχνούν ότι είναι η μητέρα τους[…] Κατέστρεφαν τα δάση, μόλυναν τα ποτάμια και πλημμύριζαν τις θάλασσες με απορρίμματα[…] Απομακρύνθηκαν στις πόλεις και ύψωσαν τείχη στη φύση και στις καρδιές τους[…] Της φέρονταν βάναυσα. Αδιαφορούσαν για την ομορφιά, για την αρμονία, δεν άκουγαν πια τη μουσική των φυτών, το τραγούδι της πέτρας, δεν χόρευαν στους ρυθμούς που έχουν τα σύννεφα[…]».
     Η Νύμφη συγκέντρωσε μια ομάδα ανθρώπων, που έμπρακτα αγαπούσαν τον κόσμο, κι άρχισε να εργάζεται μαζί τους: Φύτεψαν δέντρα, καθάρισαν τα ποτάμια, αγάπησαν τα ζώα κι έτσι άρχισε σιγά σιγά να έρχεται η αλλαγή, που επανέφερε την ισορροπία και η φύση αναζωογονήθηκε. Τότε οι άνθρωποι «έμαθαν ότι η γη δεν είναι απλώς σπίτι τους, αλλά και φίλος και μυστικό καταφύγιο της μαγείας».

     Για την αξία των παραμυθιών έχουν μιλήσει μεγάλα στόματα και έχουν γράψει μεγάλα μολύβια. Όταν ένα παιδί διαβάζει ή ακούει παραμύθι που του διαβάζει κάποιος μεγαλύτερος, μαγεύεται! Ταυτίζεται με τους ήρωές του! Όλοι έχουμε περάσει από την παιδική ηλικία και ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι πάντα θέλαμε να είμαστε ο «καλός» του παραμυθιού! Γι’ αυτό, από τότε που σταματήσουμε να λέμε και να διαβάζουμε παραμύθια στα παιδιά έχουμε φτωχύνει!
     Μα η Θρυαλλίς, όπως και κάθε παραμύθι, δεν έρχεται μόνο να ψυχαγωγήσει και να διδάξει τα παιδιά. Έρχεται να «ταρακουνήσει» κι εμάς τους μεγάλους για τη βάναυση συμπεριφορά μας στη φύση! Γιατί κι εμάς τους μεγάλους διδάσκουν τα παραμύθια και κάποιες φορές μπορεί και περισσότερο από τα παιδιά.
     Θέλοντας να βλέπουμε το «ποτήρι μισογεμάτο» ας ευχηθούμε και προπάντων ας προσπαθήσουμε να γινόμαστε και να είμαστε η «ομάδα της Θρυαλλίδας», ή αλλιώς το «προζύμι» που έχει τη δύναμη ν’ αλλάξει τον κόσμο.
     Το βιβλίο είναι υπερπολυτελούς έκδοσης με ενισχυμένα φύλλα που το προστατεύουν από τη φθορά. Η εικονογράφησή του είναι πολύ πλούσια, έτσι που μαγνητίζει το βλέμμα των παιδιών. Ένας ακόμα πολύ καλός «μαγνήτης» είναι και η γραμματοσειρά, μεγάλα πλεονεκτήματα των εκδόσεων «Συμπαντικές Διαδρομές» όλα αυτά.
     Αγαπητή φίλη Μαρία Κουρνέτα, σ’ ευχαριστώ για το πολύτιμο δώρο σου! Έχεις εδραιωθεί με άριστη αρχιτεκτονική στη συγγραφή και στη διδασκαλία του παραμυθιού, και όχι μόνο. Καλή δύναμη, για την καλύτερη συνέχεια σου εύχομαι!
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 20.12.2025

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html