Από τις εκδόσεις «ΤΟ ΔΟΝΤΙ» (Α΄
έκδοση το 2022) κυκλοφορεί το βιβλίο του εξαιρετικού φίλου και «εξ αγχιστείας»
πατριώτη Λευτέρη Τσιρώνη. Ένα βιβλίο καλογραμμένο, που εύκολα διαβάζεται
και δεν κουράζει τον αναγνώστη. Πρόκειται για μια συλλογή είκοσι ενός (21)
βιωματικών διηγημάτων του συγγραφέα από τα παιδικά, κυρίως, χρόνια του, που φέρνει
πάμπολλες παρόμοιες ή και πανομοιότυπες αναμνήσεις, ειδικά στον «συν-πλην»
συνομήλικό του αναγνώστη, από μια όμορφη, ρομαντική και νοσταλγική εποχή. Φτωχικοί, αλλά
όμορφοι καιροί, που «γέμιζαν» τις ψυχές των ανθρώπων και που έχουν περάσει
ανεπιστρεπτί.
Το τρίτο διήγημα της συλλογής, «Τρίτη Ανάσταση», «δάνεισε» τον τίτλο του και σε όλο το βιβλίο. Και τούτο επάξια, γιατί πάντα η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης μας συνδυάζει μεγάλα συναισθήματα με τις περισσότερες και αισιόδοξες γιορτινές αναμνήσεις.
Διαβάζοντας ένα βιβλίο-το κάθε βιβλίο-, είναι φυσικό να «στέκεσαι» περισσότερο σε κάποιες παραγράφους του, σε κάποιες σελίδες του ή σε κάποια θέματά του. Η γλαφυρή και πολύ περιγραφική πένα στιγμών και γεγονότων από τον συγγραφέα εδώ, δε σε αφήνει να εστιάσεις κάπου λιγότερο, αφού το ενδιαφέρον παραμένει πάντα υψηλό και ακέραιο. Άλλωστε, οι «εκρήξεις» συναισθημάτων είναι συνεχείς!
Δεν λείπουν από την υπέροχη αυτή συλλογή διηγημάτων και τα μειδιάματα ή και τα δυνατά γέλια του αναγνώστη κάποιες φορές, ειδικά όταν πολύ δεξιότεχνα ο συγγραφέας περιγράφει παιδικές ζαβολιές στα παιχνίδια τους, αλλά και παγιωμένες συμπεριφορές μεγάλων, π.χ. στο διήγημα «Η κυρία “Δεσποινίς”». Άλλα πάλι, δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηριστούν και ευθυμογραφήματα, π.χ. «Η εύθυμη χήρα και ο δασονόμος».
Πολλά και τα λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία του βιβλίου, μέσα από τα οποία ο συγγραφέας εκφράζει το θαυμασμό του και υποκλίνεται στους απλούς και αφανείς στο ευρύ κοινό αγωνιστές του τίμιου ιδρώτα και των άοκνων και σκληρών αγώνων τους, όχι μόνο για τη ζωή, αλλά και κάποιες φορές για την επιβίωση.
Μεγάλη η ευχέρεια και η χάρη του Λευτέρη Τσιρώνη να ζωντανεύει με πανέμορφες εικόνες της εποχής τις γλαφυρές περιγραφές του. Με την ίδια αξιοθαύμαστη ευχέρεια στολίζει το έργο του και μ’ έναν αμύθητο πλούτο καλολογικών στοιχείων, από την αρχή μέχρι το τέλος. Και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο διασώζει λέξεις και διαλόγους της Αρτινής/Ηπειρώτικης ντοπιολαλιάς, που όσο κι αν φαίνεται ότι έχουν παραμεριστεί από νεότερους, παραμένουν αναλλοίωτες και ανθοβολούν και μοσχοβολούν ακόμα από τους μεγαλύτερους, ιδίως στα χωριά μας.
Κλείνοντας αυτή την σύντομη παρουσίαση του βιβλίου του Λευτέρη Τσιρώνη, θέλω να τον συγχαρώ θερμά και να του ευχηθώ σύντομα να έχουμε στα χέρια μας και το επόμενο πνευματικό του «παιδί», το οποίο με πολύ ενδιαφέρον περιμένουμε!
Το τρίτο διήγημα της συλλογής, «Τρίτη Ανάσταση», «δάνεισε» τον τίτλο του και σε όλο το βιβλίο. Και τούτο επάξια, γιατί πάντα η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης μας συνδυάζει μεγάλα συναισθήματα με τις περισσότερες και αισιόδοξες γιορτινές αναμνήσεις.
Διαβάζοντας ένα βιβλίο-το κάθε βιβλίο-, είναι φυσικό να «στέκεσαι» περισσότερο σε κάποιες παραγράφους του, σε κάποιες σελίδες του ή σε κάποια θέματά του. Η γλαφυρή και πολύ περιγραφική πένα στιγμών και γεγονότων από τον συγγραφέα εδώ, δε σε αφήνει να εστιάσεις κάπου λιγότερο, αφού το ενδιαφέρον παραμένει πάντα υψηλό και ακέραιο. Άλλωστε, οι «εκρήξεις» συναισθημάτων είναι συνεχείς!
Δεν λείπουν από την υπέροχη αυτή συλλογή διηγημάτων και τα μειδιάματα ή και τα δυνατά γέλια του αναγνώστη κάποιες φορές, ειδικά όταν πολύ δεξιότεχνα ο συγγραφέας περιγράφει παιδικές ζαβολιές στα παιχνίδια τους, αλλά και παγιωμένες συμπεριφορές μεγάλων, π.χ. στο διήγημα «Η κυρία “Δεσποινίς”». Άλλα πάλι, δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηριστούν και ευθυμογραφήματα, π.χ. «Η εύθυμη χήρα και ο δασονόμος».
Πολλά και τα λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία του βιβλίου, μέσα από τα οποία ο συγγραφέας εκφράζει το θαυμασμό του και υποκλίνεται στους απλούς και αφανείς στο ευρύ κοινό αγωνιστές του τίμιου ιδρώτα και των άοκνων και σκληρών αγώνων τους, όχι μόνο για τη ζωή, αλλά και κάποιες φορές για την επιβίωση.
Μεγάλη η ευχέρεια και η χάρη του Λευτέρη Τσιρώνη να ζωντανεύει με πανέμορφες εικόνες της εποχής τις γλαφυρές περιγραφές του. Με την ίδια αξιοθαύμαστη ευχέρεια στολίζει το έργο του και μ’ έναν αμύθητο πλούτο καλολογικών στοιχείων, από την αρχή μέχρι το τέλος. Και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο διασώζει λέξεις και διαλόγους της Αρτινής/Ηπειρώτικης ντοπιολαλιάς, που όσο κι αν φαίνεται ότι έχουν παραμεριστεί από νεότερους, παραμένουν αναλλοίωτες και ανθοβολούν και μοσχοβολούν ακόμα από τους μεγαλύτερους, ιδίως στα χωριά μας.
Κλείνοντας αυτή την σύντομη παρουσίαση του βιβλίου του Λευτέρη Τσιρώνη, θέλω να τον συγχαρώ θερμά και να του ευχηθώ σύντομα να έχουμε στα χέρια μας και το επόμενο πνευματικό του «παιδί», το οποίο με πολύ ενδιαφέρον περιμένουμε!
Νίκος
Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 26.9.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου