Εύθυμες ιστορίες του χωριού: «Ένα γλυκό να σου φτιάξω, αλλά ψήφο μην περιμένεις»!

     Ήταν πάνω από το αναμενόμενο η συμμετοχή των ψηφοφόρων στις κοινοτικές εκλογές στο μικρό χωριό, που, φυσικά, ενισχύθηκε από ψηφοφόρους που είχαν φτάσει από τις κοντινότερες πόλεις, για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, και να «σταυρώσουν» τον υποψήφιο της προτίμησής τους.
     Τρεις οι υποψήφιοι πρόεδροι της κοινότητος εκείνη τη χρονιά, και οι προεκλογικοί διαξιφισμοί μεταξύ τους, σε όλο τον προεκλογικό τους αγώνα, που παρέσυραν σε αντιπαραθέσεις και τους οπαδούς τους, συνηθισμένοι, όπως και σε όλη τη χώρα.
     Την Κυριακή των εκλογών, έξω από το σχολείο του χωριού, που είχε μετατραπεί σε εκλογικό κέντρο, σε αγωνία οι τρεις υποψήφιοι με το «πηγαδάκι» του και τους δικούς του οπαδούς ο καθένας. Σε μια στιγμή, λίγο πριν το μεσημέρι, η θειά-Σταμάτα αιφνιδίασε τους πάντες και όλοι γύρισαν προς το μέρος της, πριν ακόμα μπει να ψηφίσει, όταν την πλησίασε ο κατά πολύ μικρότερός της πρόεδρος του χωριού και ξανά υποψήφιος, ο «κυρ-Μιχάλης».
     «Θειά-Σταμάτα, θα με ψηφίσεις, έτσι δεν είναι;» της είπε χαμηλόφωνα και κρατώντας «σταυρωμένα» ψηφοδέλτια στα χέρια του, να μην ακουστεί στους άλλους συνυποψήφιους που ήταν παραδίπλα και στους υπόλοιπους χωριανούς.
     Γνωστή αντρογυναίκα από κοριτσάκι η θειά-Σταμάτα, δεν μάσησε τα λόγια της και του απάντησε ορθά-κοφτά και δυνατά με τη βροντώδη φωνή της, στηριζόμενη γερά στη μαγκούρα της και κοιτάζοντάς τον κατάματα:
      «Μιχάλη μου, είσαι καλός, είσαι φιλότιμος και πάντα πρόθυμος. Όλο τον καιρό που ήσουν πρόεδρος, έχεις εξυπηρετήσει πολύ κόσμο στις διάφορες ανάγκες μας και με το παραπάνω μάλιστα. Κι εμένα, ναι, κι εμένα μ’ έχεις βοηθήσει σε προσωπικές μου δουλειές και δεν το κρύβω και σ’ ευχαριστώ. Όλοι σ’ ευχαριστούμε. Αλλά, μωρέ πρόεδρε, για το χωριό μας, όμως, δεν έχεις κάνει και τίποτα. Δεν έμοιασες ούτε στο μικρό δαχτυλάκι του πατέρα σου στο προεδριλίκι. Όλο κατηγορείς και ρίχνεις τα φταιξίματα στους άλλους μόνο. Άσε που ακούγεται ότι έχεις πει σε πολλούς πως “άμα δεν με ψηφίσετε, θα με δείτε από την άλλη”! Λοιπόν, για να μην  έχουμε πολλές κουβέντες, Μιχάλη μου, ψήφο από εμένα μην περιμένεις»!
     Κάνοντας μεταβολή από τη θέση στην οποία είχε σταθεί και αφήνοντας τον υποψήφιο εμβρόντητο, συνέχισε τα λίγα βήματα που της απέμεναν για το εκλογικό κέντρο. Μα, πριν φτάσει στο πρώτο σκαλάκι που οδηγούσε στην είσοδο, γύρισε πάλι προς τον κυρ-Μιχάλη και του λέει πάλι:
     «Ένα ταψάκι μπακλαβά, πολύ ευχαρίστως να σου φτιάξω, που ξέρω και ότι σου αρέσει, να βγάλω και την υποχρέωση για τις εξυπηρετήσεις που μου έχεις κάνει, αλλά ψήφο από εμένα μην περιμένεις»!
     «Αν είχε λίγο φιλότιμο, θα έπρεπε να βρει τόπο να κρυφτεί, ύστερα από αυτά που του είπε όξω από τα δόντια η θειά-Σταμάτα», σχολίασαν δυο τρεις συγχωριανοί τους λίγο αργότερα, σ’ ένα μικρό πηγαδάκι, από τα πολλά που είχαν σχηματιστεί στο προαύλιο του σχολείου. Σε όλα, σχεδόν, κυριάρχησε για αρκετή ώρα το θέμα εκείνο. Πολλοί ήταν αυτοί που συμφώνησαν με την θειά-Σταμάτα, αφού τα λόγια της ήταν λόγια που όλοι ήθελαν να πουν στον κατά κοινή ομολογία αποτυχημένο κοινοτάρχη.
     «Πολύ καλά του τά ’πε! Αν έχεις σε κάποιον υποχρέωση για μια προσωπική υπόθεση, του προσφέρεις ένα κουτί γλυκά, τον κερνάς έναν καφέ στο καφενείο ή τον καλείς στο σπίτι σου και του κάνεις ένα τραπέζι! Δεν βγάζεις την υποχρέωση με το να τον ψηφίσεις! Η ψήφος είναι άλλο πράγμα!», σχολίασε πολύ εύστοχα και ο μπάρμπα-Γρηγόρης!
     «Μωρέ, ν’ αγιάσει το στόμα της! Και οι μεγάλοι πολιτικοί, και οι μικροί, τούτοι δω οι δικοί μας, που μπορεί και νομίζουν ότι μεγαλοπιαστήκανε, έχουν το προνόμιο να μας κοροϊδεύουνε κάθε μέρα για τέσσερα χρόνια, ενώ εμείς μια φορά στα τέσσερα χρόνια μπορούμε να τους κοροϊδέψουμε: Τις παραμονές των εκλογών, που τάζουμε σε όλους ότι θα τους ψηφίσουμε, για να κρατάμε όλες τις πόρτες ανοιχτές, αφού κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει η κάλπη! Μωρέ, ν’ αγιάσει το στόμα της!», επανέλαβε για δεύτερη φορά ο συνομήλικος του μπάρμπα-Γρηγόρη, ο μπάρμπα-Παναγής!
 

Νίκος Χρ. Παπακωνστατόπουλος, 9.10.2023

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html