Μες
την καρδιά της άνοιξης που έχεις τη γιορτή σου,
η
πλάση υποκλίνεται στη χάρη τη δική σου.
Λουλούδια,
τα καλύτερα έχει διαλέξ’ η φύση,
λίγο
μετά την Πασχαλιά σε σένα να χαρίσει.
Κι
από το βλασταράκι σου, με όλη του την τέχνη,
μια
ζωγραφιά απ’ το σχολειό ολόχαρο σου φέρνει.
Όλης
της γης το μάλαμα είναι μικρό μπροστά σου
κι
ακόμα μεγαλύτερο, μητέρα, τ’ όνομά σου!
(Από την ποιητική μου συλλογή «Έμμετρα», εκδόσεις ΑΠΕΙΡΟΣ ΧΩΡΑ, 2008. Χορηγός έκδοσης: Το Νοσηλευτικό Ίδρυμα το οποίο υπηρετούσα, με έκφραση συγχαρητηρίων στην ταπεινότητά μου).
Νίκος
Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 13.5.2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου