Εύθυμες ιστορίες του χωριού: Ο καβγάς για το… μεσοφόρι!

     Καλωσόρισαν όλοι με την καρδιά τους, με γλέντι τρικούβερτο, με τον καλό τους τον τρόπο και με τα δώρα τους το ζευγάρι, με το που έφτασε στο χωριό μετά τα στέφανα και με όλη τη συνοδεία. Περισσότερο, βέβαια, οι συγγενείς, οι άνθρωποι του μαχαλά και οι γείτονές τους, αφού θα ζούσαν μαζί κάθε χαρά και κάθε λύπη στη ζωή τους. Από την επόμενη κιόλας μέρα μετά το γάμο, που άνοιξαν το σπίτι τους, οι επισκέψεις ήταν συνεχείς και οι καλές ευχές συνεχίστηκαν για πολύ καιρό. Κάμποσες γυναίκες το μάτι τους «έπαιζε», συνηθισμένο πάντα, να πέσει πάνω σε κάποια ατέλεια. Εύρισκαν και κουβέντα έτσι τα βράδια με το πλεχτό στα χέρια, που μαζευόντουσαν πότε στο σπίτι της μιας και πότε στης άλλης.
     Η κυρά-Φρόσω, μια καλοστεκούμενη γυναίκα, κάπου στα εξήντα και τακτική στην εκκλησία, συχνά «χωνότανε» σε όλους, θέλοντας να επιβάλλει τη δική της άποψη στο καθε τι. Από τις πρώτες κιόλας μέρες, παρατήρησε ότι η νέα νύφη, η όμορφη και δροσερή Δήμητρα δεν φορούσε μεσοφόρι! Οι παρεμβάσεις της δεν άργησαν και κάπως με επιφύλαξη και διακριτικά στην αρχή ήρθαν οι πρώτες συμβουλές, πριν κλείσει το ζευγάρι δεκαπέντε-είκοσι  μέρες γάμου:
     «Δημητρούλα μου, πρέπει να φοράς μεσοφόρι, που κάνει σεμνή τη γυναίκα!».
     Η νύφη δεν της απάντησε, μόνο την κοίταξε με απορία και σίγουρα με έκπληξη. Σε λίγες μέρες, περισσότερο επιτακτικά:
     «Δήμητρα, είσαι νέα κοπέλα. Δεν επιτρέπεται να μην φοράς μεσοφόρι! …Άσε που θα αρέσει και στον άντρα σου!...».
     Την ξανακοίταξε η Δήμητρα εκνευρισμένη, αλλά και πάλι δεν απάντησε. Το κατάπιε, όσο κι αν την ενόχλησε και την πρώτη φορά και τη δεύτερη.
     Την τρίτη φορά η κυρά-Φρόσω επενέβη περισσότερο «δυναμικά»: Ένα απόγευμα που βρέθηκαν τέσσερις-πέντε γυναίκες στο σπίτι των νιόγαμπρων, επανέλαβε την άποψή της, επιτακτικά όπως πάντα και ενώπιον των άλλων γυναικών. Αυτή το φορά η Δήμητρα δεν το κατάπιε και της απάντησε ορθά κοφτά, θέλοντας να κόψει και στην ίδια το βήχα, αλλά και σε κάθε άλλη που σιωπηλά συμφωνούσε μαζί της:
     «Το τί θα φοράω, κυρά-Φρόσω, αφορά εμένα και κανέναν άλλον και σε παρακαλώ μην μου ξανακάνεις τέτοια κουβέντα! Κι αφού μιλάς για σεμνότητα, ποιός ξέρει αν φοράω ή όχι μεσοφόρι, εκτός από τον άντρα μου και κάποιες από εσάς που έχω αποκτήσει λίγο θάρρος μαζί σας και κάθομαι κάπως άνετα απέναντί σας;...».
     Η κυρά-Φρόσω, όμως, δεν μπορούσε να ησυχάσει και τις περισσότερες φορές που έμπαινε στο σπίτι του ζευγαριού, κάτι είχε να πει. Θέλοντας, μάλιστα, να ενισχύσει τη θέση της, σε κάποια κατάλληλη στιγμή το έκανε θέμα και στην Αντιγόνη, παιδική της φίλη και πεθερά της Δήμητρας! Ευτυχώς, η Αντιγόνη απέφευγε να επεμβαίνει στο ζευγάρι για πολύ προσωπικά θέματα και ο θόρυβος φαινόταν πως είχε αρχίσει να καταλαγιάζει.
     Στις 26 του Οκτώβρη, που η Δήμητρα γιόρταζε, είπε κι εδώ να πρωτοτυπήσει: Παρ’ όλο που οι γυναίκες στο χωριό ποτέ δεν γιόρταζαν, μίλησε με τον άντρα της, που συμφώνησε με την πρότασή της με ενθουσιασμό. Το έκανε γνωστό μέρες νωρίτερα και κάλεσε πολλούς από τη γειτονιά, το μαχαλά και το χωριό για τη γιορτή της. Σαν μπήκε στο σπίτι, ως καλεσμένη, να ευχηθεί και η κυρά-Φρόσω, κράταγε το πακετάκι με το δώρο της και της το έδωσε στα χέρια. Την άλλη μέρα το πρωί, που η Δήμητρα άνοιξε όλα τα δώρα, τι να δει! Η κυρά-Φρόσω της είχε φέρει ένα ολόσωμο μεσοφόρι, ανοιχτού μπεζ χρώματος! Κούνησε το κεφάλι της, έσφιξε τα χείλη της και χαμογέλασε, ψελλίζοντας σαρκαστικά:
     «Μου το έφερε που μου το έφερε!... Ήταν ανάγκη να είναι και μπεζ, λες και είμαι καμιά κυρούλα;...».

     Την άλλη κιόλας μέρα, το χάρισε στη μάνα της!
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 13.9.2022

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html