H
έκτακτη είδηση από τα Ελληνικά ΜΜΕ, για
τον καταστροφικό σεισμό στο Νεπάλ, στις 25 Απριλίου 2025, έδωσε την αφορμή στη
φιλόλογο-εκπαιδευτικό Β/βάθμιας εκπαίδευσης, πολυβραβευμένη συγγραφέα και
πολύτιμη προσωπική φίλη Παναγιώτα Π. Λάμπρη, «κι άρχισε να θυμάται
ό,τι άκουσε, είδε, οσφράνθηκε, γεύτηκε, έμαθε» σε ταξίδι της «πριν
μερικά χρόνια εκεί», με το σύντροφό της και πολυμελή ομάδα. «Και η
θύμηση έφερε τη συγγραφή κι η συγγραφή, όπως τόσες άλλες, μια μορφή παραμυθίας»,
όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο νέο της βιβλίο, με τίτλο «Στους δρόμους του
Νεπάλ».
Πολύ τρομακτική και τραυματική εμπειρία «ο
σεισμός», που είναι και το πρώτο κεφάλαιο στις 116 σελίδες του νέου
πονήματος της Παναγιώτας Λάμπρη. Όσο κι αν ακούγεται ότι έγινε σε κάποια
μακρινή χώρα, κανένα δεν αφήνει αδιάφορο, ειδικά όταν είναι πολύ ισχυρός και με
θύματα. Και η σφοδρότατη δόνηση που ένοιωσε μέσα της, στο άκουσμα της φοβερής
αυτής είδησης, είχε σαν αποτέλεσμα να μας χαρίσει μια ακόμα πνευματική
δημιουργία της!
Με το χάρισμα της πένας της η συγγραφέας,
βάζει τον αναγνώστη «μέσα» στις δικές της εμπειρίες του ταξιδιού της στο Νεπάλ,
σε «ό,τι βλέπει το μάτι της» και «γεύεται η ψυχή της». Όμως δεν σταματάει εκεί.
Αριστοτεχνικά διδάσκει και τον πολιτισμό, την ιστορία, την παράδοση, τη
γεωγραφία, τη μυθολογία, τον τρόπο και κάθε όψη της ζωής των κατοίκων, την
κουλτούρα, τη θρησκεία, τελετουργικά και δοξασίες, τόπους και τρόπους
θρησκευτικής λατρείας της ασιατικής αυτής χώρας. Παράλληλα, η υπερπλούσια
φωτογράφιση, με την κάθε φωτογραφία «στη θέση της», είναι ένα είδος
επιβεβαίωσης των κειμένων της.
Μιλάει για μεγάλα και επιβλητικά ιστορικά
μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, κάνοντας έκδηλο και του αναγνώστη
τον θαυμασμό. «Σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών» το Νεπάλ, που όμως
φαίνεται να έχει ομοιότητες με το δικό μας σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, την
Ελλάδα μας. Ίσως να μην είναι τυχαίο που οι αφοσιωμένοι φρουροί των ανακτόρων
με την ονομασία «Γκούρκας», που σημαίνει «καλύτερα να πεθάνεις παρά
να είσαι δειλός», οδηγεί στη σκέψη ότι παρόμοια ήταν η προτροπή και των
αρχαίων Λακεδαιμονίων στους πολεμιστές, «ή τάν ή επί τάς». Ομοίως και το
«κούγκρι», μια κυρτή μάχαιρα που τους κατέστησε αήττητους, ορισμένοι
ερευνητές πιστεύουν ότι ίσως να προέρχεται από την Ελληνική λέξη «κοπίδα»,
την οποία χρησιμοποιούσε το θεσσαλικό ιππικό του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στο βιβλίο, όμως, ο αναγνώστης δεν θα βρει
μόνο ευχάριστες αφηγήσεις και περιγραφές πλούσιων και επιβλητικών ανακτόρων και
κατοίκους με μικρά παλάτια και πολυτελή αυτοκίνητα. Κι αυτό, γιατί η οικονομική
δυσπραγία της χώρας αυτής, έχει σε μεγάλο βαθμό και την πολύ αρνητική όψη της
ζωής. «Σφίγγουν την καρδιά» της συγγραφέως κάθε αναγνώστη χαρακτηριστικές περιγραφές
και εικόνες, όπως, π.χ. στη σελίδα 80, που «οι λέξεις περιττεύουν» στη
φωτογραφία της γυναίκας που ξυπόλητη μεταφέρει μεγάλο ασκί με νερό στην πλάτη,
όπως και η περιγραφή στη σελίδα 64, που μια άλλη γυναίκα χτένιζε τα μακριά
μαύρα μαλλιά της, που, πιθανότατα, μόλις είχε λούσει στον ποταμό Τριζούλι. Κι
αν αυτά καταδεικνύουν μόνο αρνητικά συναισθήματα, καλό είναι να σημειωθεί και
τούτο: Όπως και η συγγραφέας επισημαίνει, η ηρεμία και η ολιγάρκεια των
ανθρώπων, σίγουρα θυμίζουν και τις δικές μας κοινωνίες, ιδίως τις μικρές και σε
δύσκολα χρόνια, που πριν επιδοθούμε στο κυνήγι της επιτυχίας, συναντιόμαστε
περισσότερο με την ευτυχία.
Θα ήταν παράλειψη, τέλος, να μην
αναφερθούμε στη σύντομη αυτή βιβλιοπαρουσίαση στην αφιέρωση του βιβλίου της Παναγιώτας.
Το αφιερώνει, λοιπόν, «στους ΕΛΛΗΝΕΣ που ταξιδεύουν στους αιώνες, με το ίδιο
ανθεκτικό σκαρί, την αρχέγονη ΕΛΑΔΑ!».
Το βιβλίο διατίθεται από τη συγγραφέα ΔΩΡΕΑΝ σε
ηλεκτρονική μορφή στο διαδίκτυο και μπορείτε να το δείτε, να το ξεφυλλίσετε και
να το διαβάστε ΕΔΩ.
Ευχαριστούμε, αγαπητή Παναγιώτα, και γι’ αυτή
την απλόχερη «μοιρασιά», και γι’ αυτό το υπέροχο ταξίδι! «Ουδέν κακόν αμιγές
καλού» η προσφορά σου! Πάγια και διαρκής η ευχή μου για την «καλή συνέχεια»
στον όμορφο κόσμο της συγγραφής!
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος 25.10.2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου