Άγνωστα Λειβαρτζινά τραγούδια!

Μερική άποψη του Λειβαρτζίου, 1950

Φωτογραφία: Από το βιβλίο του Αθαν. Θ. Λέλου

«ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΨΩΦΙΔΟΣ ΚΑΙ ΛΕΙΒΑΡΖΙΟΥ)

    Δύο άγνωστα, ή τουλάχιστον όχι ευρέως γνωστά, δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στο χωριό μου, «του Σταύρου» και «στη μέση στα Τριπόταμα», είχε την ευγενή καλοσύνη να μου στείλει μέσω διαδικτυακής επικοινωνίας ο Λαογράφος κ. Ηλίας Τουτούνης, προϊόντα των άοκνων και πολυετών λαογραφικών ερευνών και καταγραφών του.    

     Τα τραγούδια αυτά, μαζί με άλλα που είναι ήδη ευρέως γνωστά, «δικαιώνουν» τους στίχους του «πολυτραγουδισμένου» χωριού μου, από παλιότερο ποίημα μου:

«Λειβάρτζι, όμορφο χωριό,

πολυτραγουδισμένο,

στου Ερυμάνθου τις πλαγιές,

εκεί ’σαι φωλιασμένο»

     Η δημοσίευση των τραγουδιών γίνεται με την άδεια του έχοντος τα πνευματικά δικαιώματα, του κ. Ηλία Τουτούνη. Τον ευχαριστώ από καρδιάς, τόσο προσωπικά, όσο και εκ μέρους των συγχωριανών μου.

Του Σταύρου¹

Τ’ ακούς καημένε Σταύρο μου, μωρέ παλιoμπαμπέση,

μες το Λειβάρτζι να μην πας και μην κουνάς το φέσι,

ν’ εκεί έχει σόγια δυνατά, δεν παίρνουν από λόγια.

Κι ο Σταύρος δεν με άκουσε, κάνει πως δεν φοβάται,

με το ντουφέκι γι’ αγκαλιά πάει για το Λειβάρτζι.

Και εκεί καρτέρι του ’χανε εφτούνοι οι Ρουφουλαίοι,

ο Στεφανής κι ο Περεκλής, τα δυο πρωταξαδέρφια.

Δυο μαχαιριές του μπήξανε, στην νεφραμιά από κάτω.

Τον κλαίν’ ούλοι οι Λειβαρτζινοί, τον κλαίει και μια χήρα

τον κλαιν’ κι οι Λεχουρίτισσες, οι μικροπαντρεμένες.

Στη μέση τα Τριπόταμα²

Στη μέση στα Τριπόταμα, στην άκρη στο γιοφύρι,

Τουσούμ αγάς καθότανε και κρένει και δικάζει.

Κρένει τη δόλια τη Λενιώ³, δικάζει τον Λιμάζη

και βγάζει το φερμάνι του τί γράφει το κοράνι,

να παίρνει ο Τούρκος τη Ρωμιά, Λιμάζης την Ελένη.

Τ’ άκουσε κι ο Χριστόδουλος και την καρδιά του σφίγγει.

Βάστα καημένη μου καρδιά, να φτάσω στο Λειβάρτζι,

να φτιάξω το ασκέρι μου, να πα’ στη Μοστενίτσα,

να πάρω πίσω το Λενιώ, τους πύργους να χαλάσω,

να πάρω τον Λιμάζαγα σεΐζη τ’ αλογού μου,

να μου ποτίζει τ’ άλογα, να φκιάνει τα παχνιά τους

και το κοντομεσήμερο για ξύλα να παγαίνει

και να διπλοζαλώνεται ν’ ούλο το μεσημέρι.

==========================

     ¹ Καταγραφή  από τον αείμνηστο Βασίλη Πανούτσο, από το χωριό Αντρώνι, την Τρίτη 1η Μαρτίου 2011.

     ² Tην ομορφιά και το ειδύλλιο της Ελένης, κόρης του κυρ-Χριστόδουλου Παπαδόπουλου, με το Λιμάζαγα, τραγουδούν τρία ακόμη πολύ γνωστά δημοτικά τραγούδια: Το πρώτο είναι το «Ένας ασίκης από το Λειβάρτζι», το δεύτερο «στης Αρκαδιάς τον Πλάτανο» και το τρίτο «πού πας Ελένη αποσπερ(ν)ού». Τα δύο πρώτα μπορείτε να τα αναζητήσετε εύκολα και στο  YouTube. Το τρίτο συμπεριλαμβάνεται σε πρόσφατη έκδοση της ΠΑΓΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ (τετραπλός δίσκος CD και βιβλίο 240 σελίδων). Δείτε/διαβάστε περισσότερα για την έκδοση αυτή εδώ:

 https://www.kalavrytanews.com/2017/11/blog-post_978.html

     ³ Για την Ελένη του Λειβαρτζίου, τη συνοικία του χωριού που κατοικούσε, την ομορφιά της και το ειδύλλιο της με τον Λιμάζαγα, δείτε/διαβάστε περισσότερα εδώ:

https://www.kalavrytanews.com/2012/08/blog-post_5206.html

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 27.12.12018

http://nikolpapak.blogspot.com/2017/05/blog-post_22.html