Βιβλιοπαρουσίαση
«Χαρμολύπες»
(ποιητική συλλογή)
της
Φιλολόγου και Συγγραφέως Παναγιώτας Π. Λάμπρη
Αυτοέκδοση-ανάρτηση
στον προσωπικό της ιστότοπο
Σε μια εποχή που η παιδεία συνεχώς εκπίπτει,
η εκπαιδευτικός και συγγραφέας Παναγιώτα
Π. Λάμπρη αγωνίζεται με κάθε τρόπο να αντισταθεί και δηλώνει δυναμικά «παρούσα»
στο λειτούργημά της και έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας. Έτσι, με τον τίτλο «Χαρμολύπες» διαθέτει δωρεάν από τον προσωπικό της ιστότοπο στο
αναγνωστικό κοινό τα πενήντα δύο ποιήματα της συλλογής της.
Οι «Χαρμολύπες» είναι το δεύτερο βιβλίο που
προσφέρεται διαδικτυακά από τη συγγραφέα, μετά το «Σε δρόμους της Κίνας»* (2017) και μετά τις πολλές έντυπες εκδόσεις της που
έχουν προηγηθεί.
Πλούσιο το θεματολόγιο, με ποιήματα που
έγραψε την τελευταία χρονική περίοδο ή και λίγο πιο πριν η πνευματική
δημιουργός, ορισμένα των οποίων αφιερώνει σε αγαπημένα της πρόσωπα.
Ο τίτλος της συλλογής κυριαρχεί σε όλο το
βιβλίο, όπως κυριαρχεί και σε μεγαλύτερες και μικρότερες στιγμές της ζωής μας. Και όπως
και στη ζωή, έτσι κι εδώ, τα συναισθήματα της χαρμολύπης είναι πολύ έντονα.
Με τα ποιήματά της αυτά η Παναγιώτα Λάμπρη
προκαλεί δονήσεις! «Ταρακουνάει»! Και δεν θα είναι υπερβολή, αν ειπωθεί πως το
βιβλίο της έχει τη δύναμη να κάνει τον αναγνώστη να προβληματιστεί και ν’
αλλάξει τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς! Ενδεικτικοί οι στίχοι της από το ποίημα «Των
παιδιών το αίμα», σελ. 44, 45:
«Οι εικόνες
από τα φρικώδη εγκλήματα
στα πέρατα
της οικουμένης φτάνουν,
όμως, οι
συνειδήσεις των τηλεθεατών,
αμβλύωπες,
εθισμένες κι απαθείς,
για αλλότριους
πόνους δεν πονάνε.
Τα αθώα
παιδιά – του κόσμου η Άνοιξη! –
θα
συνεχίσουν, άγνωστο μέχρι πότε,
ελπίδα, όταν
γεννιούνται να σκορπούνε,
και με την
πρόωρη, την άδικη θανή τους
για του
πολιτισμού την παρακμή,
αν και νεκρά,
να ομιλούνε.
Και
από το ποίημα «Πείνα», σελ. 85
«Σε στάση μετανοίας και προσευχής,
δίπλα σε κάδο
απορριμμάτων,
γυρεύει σε
σακούλα μαύρη ανοιχτή
κάποιο από τα
πεταμένα αγαθά,
που
χορτασμένοι εκεί πετάξαν».
Ανάγλυφα αποτυπώνεται ακόμα στο έργο οι και
ο πόνος της πνευματικής δημιουργού για τις Αξίες που ευτελίζονται, που
παραγκωνίζονται ή και χάνονται. Το ίδιο ανάγλυφα εκφράζονται και οι ανησυχίες της,
όταν η δύναμη των λίγων υπερτερεί της θέλησης των λαών. Ενδεικτικό και εδώ το
ποίημά της «Ειρήνη», σελ. 56:
«Τα παιδιά
και οι νέοι
αγαπούν την
Ειρήνη.
Οι μεσήλικες
και οι γέροι
αγαπούν την Ειρήνη.
Όμως, εκείνοι
οι λίγοι
που τον Πόλεμο
αγαπούν,
χωρίς αιδώ,
καθημερινά
υπονομεύουν
την Ειρήνη».
Αυστηρή πάντα στις πνευματικές της δημιουργίες
η Παναγιώτα Λάμπρη, προσφέρει στον αναγνώστη-μελετητή της ποιότητα και
πληρότητα. Και δεν μπορώ εδώ να μην σημειώσω ότι ξεκίνησα να ξεφυλλίσω το
βιβλίο της και να ρίξω μια «γρήγορη ματιά» στα ποιήματά της, με τη σκέψη να το
«δω» με κάποια ευκαιρία μου. Όμως, καθηλώθηκα στους στίχους και στις σελίδες
του και ανέβαλα άλλες δραστηριότητες που είχα στο άμεσο πρόγραμμά μου!
Ως επίλογο στη σύντομη αυτή παρουσίαση του
έργου, παραθέτω το ποίημα που δάνεισε τον τίτλο του στη συλλογή (σελ. 36-37):
Χαρμολύπες
Σ’ όσους αποθέτουν τις χαρμολύπες τους
στη μαγεία των δειλινών
Τη ζωής μου
τα δειλινά πολύ αγάπησα.
Του ηλιού το
γύρισμα,
των
κελαηδισμών τα γκλύκασμα,
του ορίζοντα
το ηρίδισμα,
των
κουδουνιών το αγλάισμα,
του
Αποσπερίτη το λαμπύρισμα,
των ξωμάχων
το ανακούφισμα.
Των
λουλουδιών το αρωμάτισμα,
της καμπάνας
το ντιντίνισμα,
των
κορυφογραμμών το αντιφέγγισμα,
της μέλισσας
το βόμβισμα,
των υδάτων το
δρόσισμα,
της αηδόνας
το τραγούδισμα.
Των
ξενιτεμένων τη νοσταλγική επιστροφή,
των μοναχικών
τη μάταιη απαντοχή,
των θλιμμένων
την πιο πικρή στιγμή.
Των
αγαπημένων προσώπων το αντίκρισμα,
των ευτυχών
ερώτων το άγγιγμα,
των ποθημένων
σωμάτων το αγκάλιασμα.
Χαρμολύπες
του δειλινού όλα ετούτα!
Ανταμωμένες
στου δειλινού την ώρα
χαρές και
λύπες, λύπες και χαρές,
αγαπημένες
ΧΑΡΜΟΛΥΠΕΣ!
«Ταμείο» της ημέρας το δειλινό, αγαπητή
μου φίλη Παναγιώτα, σου εύχομαι πάντα στην ώρα του να καταμετράς θετικές μόνο
αμοιβές της!
Δείτε/διαβάστε όλο το βιβλίο εδώ:
Δείτε/διαβάστε όλο το βιβλίο εδώ:
=============================
*
Δείτε/διαβάστε εδώ το βιβλίο «Σε δρόμους της Κίνας:
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 6.10.2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου