Μεγάλο παράδειγμα-μεγάλο δίδαγμα!

      28 Οκτωβρίου του 2016 και η ταπεινότητά μου παρευρέθη σ’ ένα από τα ομορφοχώρια των Καλαβρύτων, στους Καμενιάνους.  Εκεί εκπροσώπησα την ΠΑΓΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗ ΕΝΩΣΗ, ως Μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου, και κατέθεσα στεφάνι στο Ηρώο του χωριού.

   Ήταν πραγματικά μια ιδιαίτερη στιγμή! Περισσότερα από δεκαπέντε άτομα σε στάση προσοχής παρακολουθούσαν/συμμετείχαν στη λιτή και μεγαλοπρεπή συνάμα αυτή τελετή, οι περισσότεροι υπερήλικες και κάποιοι με μαγκούρα! Στο τέλος όλοι μαζί «είπαμε» τον Εθνικό Ύμνο.

    Πραγματικά εντυπωσιάστηκα, αλλά τα απερίγραπτα συναισθήματα ήλθαν αμέσως μετά, όταν ρώτησα το συμμαθητή μου στα γυμνασιακά θρανία και πνευματικό μου συνοδοιπόρο, Πρόεδρο του Συνδέσμου Καμενιανιτών-Δεσινιωτών-Δροβολοβιτών Κωνσταντίνο Νικολόπουλο-Καμενιανίτη που ήταν δίπλα μου:

-         Πόσοι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού;

-         Λιγότεροι από είκοσι!...

     Έμεινα εμβρόντητος! Στη σκέψη ότι το εκατό τοις εκατό των μόνιμων κατοίκων του  μικρού χωριού τίμησαν την ημέρα και τους Ήρωές τους, με κατέλαβε δέος! Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη! 

     Αγαπητοί φίλοι και γείτονες Καμενιανίτες, μας δώσατε με τη σύζυγό μου που με συνόδευε το καλύτερο μήνυμα, το καλύτερο δίδαγμα, που το κάνω γνωστό στο αναγνωστικό κοινό της προσωπικής μου ιστοσελίδας, για να διδαχθούν κι άλλοι και να γίνουν μιμητές σας!

     Παραμένω σε στάση μόνιμης υπόκλισης ενώπιόν σας!

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος

http://nikolpapak.blogspot.com/2017/05/blog-post_22.html