Ένα έθιμο που δεν έχει χαθεί από χωριά των
Καλαβρύτων την ώρα της αφής του Αγίου Φωτός, είναι το εξής:
Οι αρχηγοί των οικογενειών όλων των
σπιτιών περιμένουν στην Ωραία Πύλη της Εκκλησίας, κρατώντας στο χέρι τις λαμπάδες
των μελών της οικογένειάς τους. Με το που θα βγει ο παπάς και θα πει το «δεύτε λάβετε Φως», ένας ένας με τάξη
και ευλάβεια πλησιάζει και του δίνει με το δεξί του χέρι όλες τις λαμπάδες.
Εκείνος τις ανάβει, του τις επιστρέφει αναμμένες και ο οικογενειάρχης του
ασπάζεται το χέρι. Ύστερα πάει κει βρίσκει καθένα μέλος της οικογένειάς του
μέσα στην Εκκλησία και τους παραδίδει την αναμμένη λαμπάδα, που με τη σειρά τους
του ασπάζονται το χέρι, ανταλλάσσοντας ψιθυριστά σύντομες ευχές.
Όλοι έχουν το νου τους να δουν τον πατέρα ή τον παππού που έρχεται, γιατί από την πολυκοσμία και το συνωστισμό μέσα στην Εκκλησία, δεν είναι και τόσο εύκολο να τους βρει όλους! Όσο κι αν σχετική «φασαρία» δεν μπορεί να λείψει μέχρι να δώσει και ο τελευταίος στους δικούς του το Άγιο Φως, η ευλάβεια και η ιερότητα των στιγμών δεν παραβιάζονται. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, που δεν είναι και μικρό, οι ψάλτες συνεχίζουν να ψέλνουν το «δεύτε λάβετε Φως».
Όλοι έχουν το νου τους να δουν τον πατέρα ή τον παππού που έρχεται, γιατί από την πολυκοσμία και το συνωστισμό μέσα στην Εκκλησία, δεν είναι και τόσο εύκολο να τους βρει όλους! Όσο κι αν σχετική «φασαρία» δεν μπορεί να λείψει μέχρι να δώσει και ο τελευταίος στους δικούς του το Άγιο Φως, η ευλάβεια και η ιερότητα των στιγμών δεν παραβιάζονται. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, που δεν είναι και μικρό, οι ψάλτες συνεχίζουν να ψέλνουν το «δεύτε λάβετε Φως».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου