ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: «Φόβος ή έρωτας;», της Κωνσταντίνας Μπάρλα. Εκδόσεις «ΩΚΕΑΝΟΣ», 2017

     Προσκεκλημένος από κοινούς συγγενείς με την συγγραφέα Κωνσταντίνα Μπάρλα, την γνώρισα στην παρουσίαση του πρώτου της βιβλίου, με τίτλο «Φόβος ή έρωτας;». Ήταν μια πραγματικά αξιόλογη εκδήλωση με μεγάλο ακροατήριο στις 23 Νοεμβρίου 2017.

     Από την πρώτη στιγμή που το άνοιξα, ρίχνοντας μια φευγαλέα ματιά στις πρώτες παραγράφους του μέσα στην αίθουσα παρουσίασής του, με εντυπωσίασε η καλαισθησία του, η επιμέλεια της έκδοσής του και, φυσικά,  ο τρόπος γραφής της συγγραφέως, κάτι που επιβεβαιωνόταν όλο και περισσότερο σελίδα με σελίδα, μέχρι την τελευταία.

     Η Κωνσταντίνα Μπάρλα εισέρχεται δυναμικά στο λογοτεχνικό στερέωμα με το μυθιστόρημά της αυτό και πολύ εύκολα κερδίζει τον αναγνώστη με τη συγγραφική της ευχέρεια. Τον ταξιδεύει με θαυμαστή δεξιοτεχνία και χωρίς να τον κουράζει μέσα από τις σελίδες του, όχι μόνο σε πολλές πόλεις και χώρες, αλλά κάνει και μια βαθειά διείσδυση στην ιστορία τους και τον πολιτισμό τους. Όμως, δεν είναι και λίγες οι φορές που τον κάνει και να καρδιοχτυπήσει για τη συνέχεια και την εξέλιξη της δράσης των πρωταγωνιστών της, αφού πρώτη η ίδια μπαίνει στο μεδούλι του ρόλου τους.

     Η πλοκή των 670 σελίδων του έργου, που βρίθει λογοτεχνικού πλούτου, «αναγκάζει» ακόμα τον αναγνώστη ν’ αναρωτηθεί πολλές φορές αν, τελικά, πρέπει να αφήνει τη ζωή του να κυλάει όπως τού έρχεται, ή αν πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες και ν’ αναλάβει δράση το μυαλό του, ο «μεγάλος επαναστάτης». Όμως, οι άνθρωποι από καταβολής κόσμου σ’ αυτές τις δυο μεγάλες κατηγορίες ανήκουμε. «Φόβοι» και «έρωτες» συμβαδίζουν, εναλλάσσονται, αμφιταλαντεύονται ή παραμερίζονται, καταστάσεις δεν μπορούν να διαχειριστούν εύκολα, λάθος προσανατολισμοί και εκτιμήσεις υπερισχύουν και οι «μεγάλοι επαναστάτες» δεν αποτελούν πάντα την πλειοψηφία, γιατί και η ζωή είναι απρόβλεπτη και πολλές φορές οι πρωταγωνιστές της γίνονται θύτες και θύματα ταυτόχρονα. Και κάποτε, πολύ συχνά, οι ουτοπίες των παραμυθιών και οι φαντασιώσεις του νου, παραμένουν ανεκπλήρωτες.

     Αγαπητή Κωνσταντίνα, πολλά τα ταξίδια, πολλές οι εμπειρίες, πολλές οι προκλήσεις, όμως σαν την Αρκαδία σου, τη δική σου Ιθάκη,  πουθενά, κι αυτό μου υπαγορεύει να σου υποκλιθώ! Σου εύχομαι να πατάς πάντα στις πιο ψηλές κορυφές του  λογοτεχνικού «Μαινάλου» και να απολαμβάνεις τις χάρες τους! Δανείζομαι ακόμα τις δύο τελευταίες λέξεις του μυθιστορήματός σου, για να σου ευχηθώ «καλή αντάμωση» με την έκδοση του επόμενου βιβλίου σου!

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 27.12.2017