ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
«Ροές»
της Παναγιώτας Π. Λάμπρη
εκπαιδευτικού Β/βάθμιας εκπαίδευσης (φιλολόγου),
ερευνήτριας, συγγραφέως, πνευματικής δημιουργού
Αυτοέκδοση, 2020
Σκυμμένη με περισσή ευγνωμοσύνη πάντα στη γενέθλια
γη, η εκλεκτή και πολύτιμη φίλη Παναγιώτα Π. Λάμπρη, αφιερώνει τη νέα της
ποιητική συλλογή σ’ αυτήν, στην ανείπωτης φυσικής ομορφιάς Ροδαυγή Άρτας. Μόνιμη πηγή έμπνευσης,
εφαλτήριο αλλά και νόστος συναισθημάτων, «μπουμπουκοφορούσα» πάντα η πανέμορφη
Ροδαυγή, όπως οι τριανταφυλλιές στο ποίημα της «Αρχές Μαγιού», (σελ. 34), που
«[…]ακόμα κι αν
μακριά της αναπνέει
κι ευδοκιμεί,
ωσάν παρούσα την αισθάνεται»!
«Ροές», λοιπόν, το νέο
πνευματικό «παιδί» της φίλης Παναγιώτας, αποτελούμενο από σαράντα τέσσερα
ποιήματα, μα και ροές βαθειά φιλοσοφημένων σκέψεων, εμπνεύσεων, εκφράσεων,
διδαχών, γνώσης και εμπειρίας. Απόσταγμα της καταξιωμένης και πολύπειρης
λογοτεχνικής της πένας, όπως καταξιωμένη και ως εκπαιδευτικός, ερευνήτρια και
συγγραφέας, που αν και στη μεγάλη πλειοψηφία των ποιημάτων του βιβλίου της ο
στίχος είναι ελεύθερος, δεν «αποχωρίζεται» και την αγάπη της στο δημοτικό
τραγούδι και τον ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, όπως, π.χ., στο ποίημα «Καρυάτιδες»,
σελ. 38:
«[…] -
Γυναίκες Ηπειρώτισσες, γυναίκες της καρδιάς μου,
σαν τί βοτάνια πίνατε, σαν τί γητειές σας κάναν
και γίνατε
όλες δυνατές, όλες αντρογυναίκες;
- Κόρη,
βοτάνια ήπιαμε, κόρη, γητειές μας κάναν,
μα, ήταν όλα
ακριβά και δύσκολα τα βρίσκεις!
- Γυναίκες
Ηπειρώτισσες, γυναίκες της καρδιάς μου,
πείτε μου να
τα βρω κι εγώ, πείτε μου να τα ξέρω!
- Μη ψάχνεις
άλλο, κόρη μου, και σου το μολογούμε:
Ένα είν’ το
βοτάνι, μια η γητειά κι αγάπη τηνε λένε!».
Με κάθε λέξη της, με κάθε στίχο της η
Παναγιώτα, πασχίζει εναγωνίως να διδάξει/δώσει «ευδαίμονα ζωή» στον αναγνώστη/μελετητή της. Κι αυτό είναι
ολοφάνερο από την αρχή μέχρι του τέλους του βιβλίου της-όπως και στη σωρεία των
βιβλίων και συγγραμμάτων της που έχουν προηγηθεί, αφού μπορούν είτε ως μεμονωμένοι
στίχοι, είτε ολόκληρο το ποίημα να λογίζονται αποφθέγματα. Ενδεικτικά
παραθέτω το ποίημα της «όνειρα», σελ
55:
«Μην
συνερίζεσαι τα όνειρα
στον ξύπνιο
σου,
γιατί, ωραία
ή άσχημα,
στον Ύπνο
ανήκουν»
Επίσης
και στίχους από τα ποιήματα, ενδεικτικά πάντα:
«Οι εξωνημένοι», σελ 16:
«[…]Για να
υπάρχουν
άνθρωποι που
αγοραπωλησίες κάνουν,
πρέπει και
πωλητές κι αγοραστές
να
συναντούν[…]
«Η άρνηση», σελ. 20, που οι στίχοι του θυμίζουν και την παροιμιώδη έκφραση
«ένα “κακό” σβήνει εκατό καλά»:
«[…]Αρκεί μια
ασήμαντη άρνηση,
μόνο μία,
όλα τα ευγενή
δοσίματα
ως μη
γενόμενα να διαγράψει[…]».
«Το μοιρολόι του πεύκου», σελ. 47-49:
[…]Να το
θυμάστε άνθρωποι! Εγώ, ο γέρων πεύκος, το μηνάω:
Θά ’ρθουνε
χρόνοι δίσεκτοι και μήνες οργισμένοι,
που η ΦΥΣΗ
εσάς και τα ανίδεα παιδάκια σας,
σκληρά και
ανελέητα θα τιμωρήσει![…].
Την «ευδαίμονα ζωή» που πασχίζει εναγωνίως
να διδάξει/δώσει στον αναγνώστη της η Παναγιώτα Λάμπρη, μαρτυρεί όλο το βιβλίο της
«Ροές», που είναι σε ηλεκτρονική μορφή και προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ μέσω διαδικτύου στον καθένα μας, ΕΔΩ. Είναι δε οι «Ροές» το πέμπτο κατά σειρά βιβλίο που μας προσφέρει με τον ίδιο
τρόπο η πολύτιμη Παναγιώτα!
Τα σαράντα τέσσερα (44) ποιήματά της περιλαμβάνονται
σε 68 σελίδες δεόντως εικονογραφημένες, που διαβάζονται χωρίς να κουράζουν, με
αξιοσημείωτο κι εδώ το πολυτονικό σύστημα, «σήμα κατατεθέν» της ποιήτριας. Θα
είναι πολλές οι φορές που ο αναγνώστης θα υποκλιθεί στην ποιήτρια για την αξιοσύνη της, θα προβληματιστεί και θα αποδοκιμάσει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας,
που γι’ αυτά εμείς οι ίδιοι ευθυνόμαστε.
Αγαπητή μου Παναγιώτα, Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
ΠΟΛΥ και γι’ αυτή την
ανεκτίμητη πνευματική σου προσφορά! Η ευχή μου είναι περισσότερο τυπική, γιατί
ουσιαστικά η «καλή συνέχεια» είναι δεδομένη! Ουσιαστική ευχή μου και ευχή όλων μας, να έχεις μόνο υγεία και πάντα! Και μιας τώρα που γράφω αυτή τη σύντομη παρουσίαση του βιβλίου σου βρίσκεσαι στην αγαπημένη σου Ροδαυγή, απόπαυσέ την όσο καλύτερα μπορείς στην καρδιά της άνοιξης!
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 22.6.2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου