Εύθυμες ιστορίες του χωριού:

Οι νεράιδες έκαναν… νυχτερινή επιδρομή!

     Βρεθήκαμε προ ημερών στο χωριό με τον πολύ γνωστό λάτρη και εκφραστή της δημοτικής μας μουσικής παράδοσης, το συντοπίτη Γιώργο Δαλιάνη. Είπαμε  διάφορα κι αυτός μας αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία σε «άπταιστη» Καλαβρυτινή «διάλεκτο», που πάντα τη συνηθίζουμε όταν σμίγουμε με συντοπίτες και με το Γιώργη περισσότερο:

   «Ήτανε καλοκαίρι του 1982. Νεότατοι τότε, ήμαστε καμιά δεκαριά Χοζοβίτες¹ στα Τριπόταμα² και τάχα μου τα πίναμε. Είχε νυχτώσει καλά κι ένας της παρέας μας λέει:

-  Ρε, σεις, αύριο έχουμε να πάμε τα πάτερα³ στον αϊ-Νικόλα⁴, στην απάνου Χόζοβα, για την αλλαγή της σκεπής της εκκλησίας. Δεν την κάνουμε τώρα αυτή τη δουλειά;

     Τον κοιτάξαμε όλοι περίεργα και με την ίδια απορία:

-  Γιατί τώρα; Αύριο δεν θα ξημερώσει;

-  Ποιος πάει αύριο μες το λιοπύρι του κατακαλόκαιρου στο βουνό με τα πάτερα χλωρά και ασήκωτα ζαλωμένος⁵;… Φεγγάρι έχει. Δεν πάμε να τα κόψουμε τώρα στον ώμο⁶, να μη μας φάει ο ήλιος αύριο;

     Τηραχτήκαμε όλοι μεταξύ μας και σε λίγο το αποφασίσαμε. Τα φορτωθήκαμε στον ώμο από το χωριό,  ανά δύο, ένας μπροστά ένας πίσω κι ανηφορίσαμε για το βουνό. Σάμπως υπήρχε δρόμος; Στενά μονοπάτια υπήρχανε μόνο, κι αυτά για να περνάνε πράματα⁷ και τσοπάνηδες την ημέρα κι όχι ανθρώποι φορτωμένοι ασήκωτα πάτερα τη νύχτα!

     Εγώ, φεύγοντας από το σπίτι, είχα βάλει και τη φλογέρα στην κάλτσα! Αφού σταματήσαμε σε κάνα δυο σημεία να ξαποστάσουμε, φτάσαμε και στ’ Αμπέλια⁸. Τ' ακουμπήσαμε κι εκεί χάμου να πάρουμε ανάσα. Τότε έβγαλα τη φλογέρα από την κάλτσα και άρχισα να παίζω. Νύχτα ήτανε, ησυχία είχε κι ακουγότανε καθαρά και μακριά. Οι μαστόροι που μένανε στην εκκλησία, στο βουνό, γιατί δεν ήτανε κι εύκολο ν’ ανεβοκατεβαίνουνε κάθε μέρα στο χωριό, δεν ηξέρανε που να σάξουνε⁹ να κρυφτούνε! Ηξέρανε, είχανε ακούσει για τις νεράιδες και νομίσανε πως ήσαντε αυτές και σκιαχτήκανε… Πού να φανταστούνε οι ανθρώποι ότι θα πηγαίναμε εκείνη την ώρα, αφού μας περιμένανε το πρωί; Όταν πήγαμε κι εμείς απάνου, μας είπανε για τη νίλα που τραβήξανε εξ αιτίας μας και γελάσαμε μαζί»!

======================================

¹ Χόζοβα: Συνοικισμός των Τριποτάμων

² Τριπόταμα: Χωριό στην Αχαΐα, στα όρια Αχαΐας, Ηλίας, Αρκαδίας.  

³ Πάτερα: Τα μεγάλα και χοντρά ξύλα που συγκρατούν τη σκεπή του σπιτιού.

⁴ Για την εκκλησία (ξωκκλήσι) του αγίου Νικολάου δείτε/διαβάστε περισσότερα εδώ:

https://www.kalavrytanews.com/2012/05/blog-post_6656.html

⁵ Ζαλώνομαι: φορτώνομαι (στους ώμους).

⁶ Κόβω στον ώμο: φορτώνομαι.

⁷ Πράματα: Κοπάδι/κοπάδια αιγοπροβάτων.

⁸ Τοπωνύμιο στα μισά της διαδρομής προς το ξωκκλήσι, όπου παλαιότερα υπήρχαν αμπέλια.

⁹ Κατά πού να σάξω (ισιάξω): Προς ποια κατεύθυνση να πάω.

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 29.8.2019

https://nikolpapak.blogspot.com/2017/05/blog-post_22.html