Για τους μικρούς μας φίλους

Ο ψαράς και η άπληστη γυναίκα του

(παραμύθι των αδελφών Γκριμ)

     Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε κοντά στη θάλασσα ένας φτωχός ψαράς με τη γυναίκα του. Όλο τους το βιός ήταν μια μικρή καλύβα, που μέσα σ’ αυτήν περνούσαν κάθε χαρά και κάθε λύπη. Μια μέρα, εκεί που ο ψαράς ψάρευε, έπιασε ένα ψάρι διαφορετικό από τ’ άλλα: πριν καλά-καλά προλάβει να το βγάλει από τα δίχτυα, εκείνο τού μίλησε μ’ ανθρώπινη φωνή:

-         Καλέ μου ψαρά, ελευθέρωσέ με σε παρακαλώ! Δεν είμαι αληθινό ψάρι, αλλά ένας μαγεμένος πρίγκιπας, του είπε παρακαλετά!

Εκείνος σάστισε και δεν ήξερε τι να κάνει!

-         Μη φοβάσαι καλέ μου ψαρά! Ελευθέρωσέ με και δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Όποια χάρη κι αν μου ζητήσεις να σου την κάνω με μεγάλη ευχαρίστηση!

     Τρομαγμένος ο ψαράς το έριξε πάλι στη θάλασσα.

      Μόλις γύρισε σπίτι του και το είπε στη γυναίκα του, εκείνη θύμωσε πολύ και τον ανάγκασε να πάει πάλι στη θάλασσα και να ζητήσει από το ψάρι να τους δώσει ένα καλό σπίτι για αντάλλαγμα. Εκείνος κατέβηκε στην παραλία και φώναξε:

-         Ψάρι, ε, ψάρι: Πού είσαι; Είμαι ο ψαράς που σου χάρισα τη ζωή!

Αμέσως εκείνο παρουσιάστηκε μπροστά του και του λέει με μεγάλη προθυμία:

-         Στις διαταγές σου, αφέντη!

-         Καλό μου ψάρι, ξέρεις, η γυναίκα μου θέλει ένα καλό σπίτι! Δεν μπορεί να ζει άλλο στη φτωχική καλύβα μας, του είπε συνεσταλμένος!

-         Μη στενοχωριέσαι καλέ μου ψαρά! Πήγαινε στη γυναίκα σου και θα γίνει το θέλημά της!

     Εκείνος το ευχαρίστησε και μόλις γύρισε στη γυναίκα του, την βρήκε μέσα σ’ ένα πολυτελές σπίτι, ντυμένη με πολύ μοντέρνα κι ακριβά ρούχα!

     Μόλις πέρασαν λίγες μέρες, γυρνάει και λέει του άντρα της:

-         Να πας να ζητήσεις από το ψάρι να μας δώσει ένα παλάτι!

Ο ψαράς χλώμιασε!

-         Πρέπει να πας! Δεν μπορώ να βλέπω τις παιδικές μου φίλες να έχουν καλύτερο σπίτι από μένα!

     Τι να έκανε ο καημένος, κατέβηκε στην παραλία και φώναξε το ψάρι.

-         Πήγαινε και θα γίνει η επιθυμία της γυναίκας σου, του απάντησε εκείνο!

     Όταν γύρισε τη βρήκε σ’ ένα πραγματικό παλάτι με πολλούς υπηρέτες γύρω της και την υπηρετούσαν! Μα ήταν τόσο άπληστη, που πριν καλά-καλά περάσει ένας μήνας, του λέει:

-         Να πας να πεις στο ψάρι ως θέλω να γίνω βασίλισσα σ’ ένα πολύ μεγάλο παλάτι!

     Γυναίκα, τι είν’ αυτά που λες; της είπε με μεγάλη απορία!

-         Να πας αμέσως! Από μικρή ονειρευόμουν να γίνω βασίλισσα και να διατάζω!

     Πολύ διστακτικός ο φουκαράς ο ψαράς, κατέβηκε πάλι στην παραλία και φώναξε το ψάρι.

-         Στις διαταγές σου αφέντη, του είπε εκείνο!

-         Ξέρεις καλό μου ψάρι, η γυναίκα μου θέλει να γίνει βασίλισσα, του είπε με το κεφάλι κατεβασμένο από ντροπή!

-         Πήγαινε και θα γίνει όπως θέλει η γυναίκα σου!

     Με το που γύρισε σπίτι, έτριβε τα μάτια του! Στη θέση που ήταν το μικρό τους παλάτι, βρισκόταν τώρα ένα πολύ μεγαλύτερο με κάστρα γύρω και με στρατό να το φρουρεί! Στη μεγαλύτερη αίθουσα καθόταν η γυναίκα του στο θρόνο της με βασιλική στολή και στέμμα στο κεφάλι και διέταζε τους υπηρέτες και τους αυλικούς που ήταν γύρω της! Μόλις είδε τον άντρα της έγινε έξαλλη:

-         Τι θέλει εδώ αυτός ο κουρελής! Πετάξτε τον έξω, διέταξε τους υπηρέτες της!

     Σαν πέρασε λίγος καιρός, ένας από τους αυλικούς είπε στον άντρα της:

-         Σε θέλει η πολυχρονεμένη βασίλισσά μας και μού έδωσε εντολή να σε παρουσιάσω αμέσως μπροστά της!

Μόλις τόν αντίκρισε, του λέει με λόγια που δεν χώραγαν καμία αμφισβήτηση:

-         Να πας αμέσως να ζητήσεις από το ψάρι να με κάνει το ίδιο με το Θεό!!!

     Ο ψαράς σαν τό άκουσε λιποθύμησε από το φόβο του! Μόλις τον συνέφεραν οι υπηρέτες, η βασίλισσα συνέχισε:

-         Να πάς τώρα αμέσως! Δεν μπορώ να βλέπω να βγαίνει ο ήλιος χωρίς την εντολή μου!!!

Πριν ακόμα προλάβει ν’ ανοίξει το στόμα του να τής πει κάτι, του είπε αυστηρά:

-          Είμαι βασίλισσα και σε διατάζω! Αν δεν πας, θα σου πάρω το κεφάλι!

     Τι να έκανε ο καημένος, κατέβηκε στην παραλία και φώναξε το ψάρι.

-         Τι θέλει πάλι η γυναίκα σου; Τόν ρώτησε με απορία.

-         Καλό μου ψάρι, συγχώρεσέ με! Έκανα μεγάλο λάθος όταν τής είπα ότι σ’ έπιασα και σ’ άφησα ελεύθερο! Τώρα θέλει να γίνει όπως ο θεός!

-         Φτωχέ μου ψαρά, απάντησε το ψάρι, γύρνα πίσω στη καλύβα σας που είχατε πρώτα!

     Γύρισε ο ψαράς και βρήκε τη γυναίκα του ντυμένη με παλιά και σκισμένα ρούχα και σκούπιζε την αυλή της φτωχικής καλύβας τους με μια παλιά σκούπα!