ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΑΣΗ: «Λυρίδα, η μούσα του τραγουδιού», της Μαρίας Γ. Κουρνέτα

     Είναι αλήθεια πως όταν βρεθείς σε μια εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου, δεν είναι λίγα αυτά που έχεις να κερδίσεις. Είναι, επίσης αλήθεια, πως θα κάνεις νέες γνωριμίες με πνευματικούς δημιουργούς εκεί. Τα κέρδη αυτά αποκόμισα και προσωπικά, από την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίας Κουρνέτα, εκπαιδευτικού και συγγραφέως, με τίτλο «Λυρίδα, η μούσα του τραγουδιού», από τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές», 2024. Μαζί και το ίδιο το βιβλίο – δώρο της, με ιδιόχειρη και εγκάρδια αφιέρωσή της, που στολίζει την βιβλιοθήκη μου και την ψυχή μου!
      Δεν ήταν λάθος η από την πρώτη στιγμή εκτίμησή μου, και προτού ακόμα το ξεφυλλίσω, ότι πρόκειται για βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας. Κύρια πρωταγωνίστρια η νεράιδα «Λυρίδα», με συμπρωταγωνιστές και «κομπάρσους» από τη φύση. Φαίνεται πως μια «νεράιδα Λυρίδα» πέφτοντας από τον ουρανό ως λαμπερό πεφταστέρι, έμεινε στο «μυστικό δάσος». Εκεί συνάντησε την αγνότητα και με ηγετικό ρόλο, ως ένας μικρός «Απόλλωνας» συντόνιζε στους ρυθμούς της μαγευτικής μουσικής της και του τραγουδιού της το «μικρό δωδεκάθεο» της φύσης εκεί και όλα λειτουργούσαν αρμονικά, μέχρι που η σκοτεινή και ζηλιάρα νεράιδα Σιωπηδόνα της πήρε τη φωνή και επέβαλε σιωπή σε όλο το δάσος. Έτσι χάθηκε κάθε αρμονία και όλη η αυτή όμορφη μουσική πανδαισία.
     Όμως, κάθε καλό παραμύθι τελειώνει με το «κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλυτέρα», κάτι που στη Λυρίδα, της μούσα του τραγουδιού, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Το τέλος της ιστορίας είναι πολύ ξεχωριστό και πρωτότυπο: Η σκοτεινή και ζηλιάρα νεράιδα «άρχισε να αμφιβάλει για τις επιλογές της και να αναγνωρίζει τη δύναμη της φιλίας και της αποδοχής»! Σαν τι πιο διδακτικό θα μπορούσε να δώσει και ο επίλογος ενός κειμένου, ενός μύθου, μιας ιστορίας, ενός βιβλίου σε μικρούς και μεγάλους! Ιδιαίτερα αξιόλογη και η εικονογράφηση, που για τους μικρούς φίλους του βιβλίου είναι το «υφάδι» στις σελίδες του και στις παραγράφους του.
     Η πλοκή του δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ένα κλασικό παραμύθι, και συνδυάζει αριστοτεχνικά τον πεζό λόγο με την ποίηση. Και έρχεται να μας «ανακαλέσει στην τάξη», και να μας υπενθυμίσει ότι η αξία των παραμυθιών και των μύθων ποτέ δεν αμφισβητήθηκε και ποτέ κανείς δεν εναντιώθηκε σ’ αυτά στο διάβα των αιώνων. Το διάβασμα ενός βιβλίου στα παιδιά από τους γονείς και τους παππούδες, και πολύ πριν ακόμα πάνε σχολείο, θα αμβλύνει τη φαντασία τους, θα τα διδάξει, θ' αναπτύξει πολύ πιο στενές και ισχυρές σχέσεις με τους κοντινότερους αυτούς συγγενείς τους. Φυσικά, θ' αγαπήσουν και το βιβλίο.
     Η συγγραφέας με το έργο της αυτό, πετυχαίνει και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό: Δίνει «τρισδιάστατα» την αξία της μουσικής παιδείας, την οποία προσωπικά  θεωρώ ισάξια της γενικής παιδείας. Από αρχαιοτάτων χρόνων αναγνωρισμένη η αξία της μουσικής, όντας κι αυτή ισάξιος τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας με την ομιλία, μα και όχι λίγες φορές ανώτερος, αφού μιλάει κατ’ ευθείαν στην καρδιά των «συνομιλητών» και των ανθρώπων στους οποίους απευθύνεται.
     Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και σ’ ένα ακόμα πνευματικό δημιούργημα της συγγραφέως: Το προσωπικό της ιστολόγιο (BLOG), στο οποίο έχει βάλει γερά θεμέλια κι αρχίζει να το χτίζει. Την συγχαίρω θερμά και της εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο της, καλοτάξιδο και το ιστολόγιό της!
     Φίλη αγαπητή, πλέον, Μαρία Κουρνέτα, σ’ ευχαριστώ πολύ για το δώρο σου και την ιδιόχειρη ζεστή αφιέρωσή σου σ’ αυτό! Οι πνευματικές μας ανησυχίες θα μας γνωρίσουν καλύτερα.
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 18.12.2024

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα: ΕΔΩ