Στην πλατεία του χωριού είχε στηθεί ένα
καλό πανηγυράκι. Μετά την Λειτουργία στο ξωκκλήσι των αγίων Πάντων, στο βουνό, μαζί στη μεγάλη παρέα και το τριμελές μουσικό συγκρότημα από την κοντινή πόλη, που κάθε χρόνο πήγαινε στο
προσκύνημα και μετά με το κλαρίνο του Αποστόλη, το ακορντεόν του Βλάση και τη
φωνή της Φανής ψυχαγωγούσε και ξεσήκωνε στο χορό ντόπιους και ξένους, μέχρι το
απόγευμα κάτω από τα βαθύσκιωτα πλατάνια. Οι χωριανοί, μικροί, νέοι και γέροντες,
περίμεναν πως και πως εκείνη την ημέρα, ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Τα παιδιά για να παίξουν και να τρέξουν, ανενόχλητα από την αυστηρή επίβλεψη
των γονιών. Οι μεγαλύτεροι να ξεφαντώσουν και οι γέροντες να «φέρουν μια
γυροβολιά, γιατί, «ποιος ξέρει αν του χρόνου θα ζούμε», όπως συνήθιζαν να λένε.
Τη χρονιά εκείνη, με τη γιορτή των αγίων Πάντων γιόρταζαν και την τεσσαρακοστή επέτειο του γάμου τους ο Αλέξης με την Αρχόντω, δυο πολύ καλοστεκούμενοι εξηνταπεντάρηδες, που πραγματικά «έδιναν ρέστα» στο χορό και όλο το χωριό τους θαύμαζε και τους χειροκροτούσε. Μετά από κάθε τραγούδι της η Φανή, επαινούσε τις χορευτικές τους δεξιότητες και τους ευχόταν ξανά και ξανά για την επέτειό τους.
Στη μεγάλη εκείνη παρέα βρισκόντουσαν και τέσσερις τουρίστες περιηγητές από τη Γερμανία, δυο άντρες και δυο γυναίκες. Όταν ο Αλέξης και η Αρχόντω άφησαν καταχειροκροτούμενοι το χορό και ξανακάθισαν στο τραπέζι τους, σηκώθηκαν και οι τέσσερις Γερμανοί να τους χαιρετίσουν, να τους συγχαρούν και να τους ευχηθούν. Δεν έτυχε σε άλλες περιηγήσεις τους να δουν τόσο ενθουσιασμό και ο συγχρονισμός και η χάρη του ζευγαριού στο χορό, έδειχναν να τους άρεσαν πολύ. Ένας μετά τον άλλον τους έσφιγγαν το χέρι, ευχόμενοι «happy Birthday» (χαρούμενα γενέθλια), νομίζοντας ότι έχουν τα γενέθλιά τους.
Η Φανή, η τραγουδίστρια του συγκροτήματος, που άκουσε τις ευχές τους στο ζευγάρι, τους ενημέρωσε στη γλώσσα τους ότι γιόρταζαν την τεσσαρακοστή επέτειο του γάμου τους και όχι τα γενέθλιά τους. Τότε ο μεγαλύτερος της παρέας των Γερμανών, ξαναγυρίζει στο τραπέζι των εορταζόντων, σφίγγει πολύ θερμά το χέρι του Αλέξη και του λέει με έκφραση «συμπάθειας» και με πλατύ χαμόγελο:
«Held»! «Held»!, που σημαίνει «Ήρωας»! «Ήρωας»!
Τη χρονιά εκείνη, με τη γιορτή των αγίων Πάντων γιόρταζαν και την τεσσαρακοστή επέτειο του γάμου τους ο Αλέξης με την Αρχόντω, δυο πολύ καλοστεκούμενοι εξηνταπεντάρηδες, που πραγματικά «έδιναν ρέστα» στο χορό και όλο το χωριό τους θαύμαζε και τους χειροκροτούσε. Μετά από κάθε τραγούδι της η Φανή, επαινούσε τις χορευτικές τους δεξιότητες και τους ευχόταν ξανά και ξανά για την επέτειό τους.
Στη μεγάλη εκείνη παρέα βρισκόντουσαν και τέσσερις τουρίστες περιηγητές από τη Γερμανία, δυο άντρες και δυο γυναίκες. Όταν ο Αλέξης και η Αρχόντω άφησαν καταχειροκροτούμενοι το χορό και ξανακάθισαν στο τραπέζι τους, σηκώθηκαν και οι τέσσερις Γερμανοί να τους χαιρετίσουν, να τους συγχαρούν και να τους ευχηθούν. Δεν έτυχε σε άλλες περιηγήσεις τους να δουν τόσο ενθουσιασμό και ο συγχρονισμός και η χάρη του ζευγαριού στο χορό, έδειχναν να τους άρεσαν πολύ. Ένας μετά τον άλλον τους έσφιγγαν το χέρι, ευχόμενοι «happy Birthday» (χαρούμενα γενέθλια), νομίζοντας ότι έχουν τα γενέθλιά τους.
Η Φανή, η τραγουδίστρια του συγκροτήματος, που άκουσε τις ευχές τους στο ζευγάρι, τους ενημέρωσε στη γλώσσα τους ότι γιόρταζαν την τεσσαρακοστή επέτειο του γάμου τους και όχι τα γενέθλιά τους. Τότε ο μεγαλύτερος της παρέας των Γερμανών, ξαναγυρίζει στο τραπέζι των εορταζόντων, σφίγγει πολύ θερμά το χέρι του Αλέξη και του λέει με έκφραση «συμπάθειας» και με πλατύ χαμόγελο:
«Held»! «Held»!, που σημαίνει «Ήρωας»! «Ήρωας»!
Νίκος
Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 29.7.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου