Πολύ μακριά από την Πρέβεζα, συνάντησα ένα
νεαρό Πρεβεζιάνο -εξαιρετικό παιδί-, το Θανάση. Λόγω των εργασιακών του υποχρεώσεων, ο Θανάσης έχει
μεγάλο χρονικό διάστημα να πάει στην πατρίδα μου και, μιλώντας, ένοιωσα πολύ τη
νοσταλγία του για τον γενέθλιο τόπο του, που είναι και πατρίδα της συζύγου μου. Το μικρό ποίημα «φτιάχτηκε» εκείνη τη στιγμή και του το αφιερώνω και διαδικτυακά!
ΠΡΕΒΕΖΑ,
ΣΕ ΝΟΣΤΑΛΓΗΣΑ
Πρέβεζα, σε νοστάλγησα
και έρχομαι κοντά σου!
Τίποτα δεν με μάγεψε
όπως η αγκαλιά σου!
Κι
αν μακριά σου μ' έκανε
να ζήσω η ανάγκη,
συ στην καρδιά μου πάντοτε
αληθινό διαμάντι!
και έρχομαι κοντά σου!
Τίποτα δεν με μάγεψε
όπως η αγκαλιά σου!
να ζήσω η ανάγκη,
συ στην καρδιά μου πάντοτε
αληθινό διαμάντι!
Νίκος
Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 16.7.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου