Εύθυμες ιστορίες του χωριού: «Δικό σου το λάθος και όχι δικό μου…»!

Σύντομη εισαγωγή

     Καθημερινό φαινόμενο και πολλές φορές την ημέρα η αποποίηση ευθυνών από πολλούς ανθρώπους. Πρόσφατα, μάλιστα, διαβάζουμε ότι για θανατηφόρο τροχαίο που προκάλεσε υπερήλικη παραβιάζοντας τον ερυθρό σηματοδότη, δικαιολογήθηκε ότι… έφταιγε το αυτοκίνητο! Αυτή η «παγιωμένη» τακτική θυμίζει και μια διδακτική ιστορία, από τις πολλές που μας έλεγε ο κατά τα άλλα αγράμματος πατέρας μας και την μοιράζομαι μαζί σας, φίλες και φίλοι του ιστολογίου μου.

***

     Ανάμεσα στις άλλες ετοιμασίες για το χειμώνα και παρά τα γεράματά τους η  θειά-Κατίγκω και ο μπάρμπα-Γρηγόρης, συγκέντρωσαν το γάλα είκοσι εικοσιπέντε ημερών από τα λίγα ζωντανά τους τον Αύγουστο, έφτιαξαν και με τη βοήθεια κάποιων γειτόνων τον τραχανά τους. Νόστιμο, θρεπτικό και απαραίτητο φαγητό για το χειμώνα για τους ίδιους και τα παιδιά τους στην πόλη, αλλά κι ένα μικρό φίλεμα και σε ορισμένους συγχωριανούς τους που είχαν υποχρεώσεις. Αφού τέλειωσαν και ευχήθηκαν ο ένας στον άλλον «και του χρόνου», τον άπλωσαν στην αυλή τους να λιαστεί. Σαν νύχτωσε, αποφάσισαν να τον αφήσουν εκεί και τη νύχτα, αποφεύγοντας τη φασαρία να τον μαζέψουν και το άλλο πρωί να το ξαναπλώσουν. Κάποια συννεφάκια στον ουρανό, όμως, τους έβαλαν σε σκέψεις.
     «Γυναίκα, στρώσε μου εμένα να κοιμηθώ στην αυλή, να έχω το νου μου μην πιάσει καμιά ψιχάλα, να προλάβουμε να τον μαζέψουμε. Εσύ κοιμήσου μέσα και άμα κάνει πως βρέχει, θα σε φωνάξω να με βοηθήσεις…»
     Έτσι κι έγινε. Τη νύχτα, που ο μπάρμπα-Γρηγόρης ένοιωσε τις πρώτες ψιχάλες στο πρόσωπό του, τράβηξε την κουβέρτα μέσα στον ύπνο του και σκεπάστηκε! Μόλις η κουβέρτα μούσκεψε καλά και η υγρασία έφτασε στο κορμί του, ξύπνησε! Πολύ γρήγορα συνειδητοποίησε ότι όλος ο τραχανάς τους είχε γίνει ζυμάρι και ήταν για πέταμα! Όλος τους ο κόπος είχε πάει χαμένος! Τρέχει μέσα στο σπίτι και βάζει τις φωνές στη γυναίκα του, που ξύπνησε τρομαγμένη!
     «…Μα… εσύ κοιμήθηκες όξω να έχεις το νου σου», απάντησε δικαιολογημένα εκείνη.
     «Εγώ ήμουν σκεπασμένος και δεν την κατάλαβα τη βροχή! Εσύ, μωρή, δεν την άκουσες που έκανε “πρι-πρι-πρι” στη σκεπή να μου φωνάξεις;… Δικό σου το λάθος και όχι δικό μου!... Αλλά πότε το παραδέχτηκες;...»!  
 

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 22.7.2023

https://nikolpapak.blogspot.com/2021/08/blog-post_29.html