Την θαλπωρή που μου ’δινες
μες τη ζεστή σου αγκάλη,
αλλού ποτέ δεν ένοιωσα
κι ούτε θα νοιώσω πάλι.
Σ’ όλα τα συναισθήματα
και στο θυμητικό μου,
τίποτα σαν εσένανε,
σπιτάκι πατρικό μου!
Τι κι αν μικρό και φτωχικό,για μας ήσουν παλάτι.Πρώτα εσέν’ αναζητώ σ’ όλης της γης το χάρτη!
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 22.2.2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου