Φεγγάρι ολόγιομο, καλό μου
φεγγάρι,
τ' ουρανού εσύ φωτεινό μαργαριτάρι,
την άγρια νύχτα γεμίζεις γαλήνη,
χαρές η θωριά σου στον κόσμο σου δίνει.
Χιλιάδες τα τραγούδια για σένα γραμμένα,
κι άπειρα μέσα σου μυστικά φυλαγμένα.
Στο στερέωμα τρέχεις κι αγρυπνάς στα σκοτάδια,
καλοκαίρια, χειμώνες κι ανοιξιάτικα βράδια.
Βουνά, πέλαγα, κάμπους φωτίζεις,
μ' ελπίδες πολλές τις καρδιές μας γεμίζεις.
τ' ουρανού εσύ φωτεινό μαργαριτάρι,
την άγρια νύχτα γεμίζεις γαλήνη,
χαρές η θωριά σου στον κόσμο σου δίνει.
Χιλιάδες τα τραγούδια για σένα γραμμένα,
κι άπειρα μέσα σου μυστικά φυλαγμένα.
Στο στερέωμα τρέχεις κι αγρυπνάς στα σκοτάδια,
καλοκαίρια, χειμώνες κι ανοιξιάτικα βράδια.
Βουνά, πέλαγα, κάμπους φωτίζεις,
μ' ελπίδες πολλές τις καρδιές μας γεμίζεις.
Νίκος Χρ.
Παπακωνσταντόπουλος, 22.6.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου