Εύθυμες ιστορίες του χωριού: «Κουσούρια»… καθηγητών!

     Η συμβολή των σχολείων στην καθαριότητα των χωριών μας για τον εορτασμό των εθνικών επετείων, ήταν καθοριστική κάποιες δεκαετίες πριν. Έτσι, ήταν καθιερωμένο την παραμονή να γίνεται μόνο η παράδοση των μαθημάτων, κι αυτή εν τάχει, για την εξοικονόμηση χρόνου για την καθαριότητα των χώρων της παρέλασης. Άλλο που δεν θέλαμε εμείς, αφού γλιτώναμε την εξέταση! 

     Στο γυμνάσιο της Αροανίας (του Σοπωτού) του Δήμου Καλαβρύτων, λοιπόν, η καθιερωμένη εξόρμηση για την καθαριότητα την παραμονή του Ευαγγελισμού του 1973, σε πλήρη εξέλιξη. Γέμισε παιδιά το χωριό και πάντα ευδιάκριτη η μπλε ποδιά των κοριτσιών, αφού για τ’ αγόρια δεν υπήρχε κάποιος περιορισµός στην ενδυμασία.

     Ο φιλόλογος του σχολείου, ένας νεαρός πρωτοδιόριστος καθηγητής, γνωστός για τις… ευγενικές προσφωνήσεις του στους μαθητές του, ήταν επικεφαλής μιας «ομάδας καθαριότητος». Κάθε δάσκαλος έχει «κουσούρια», κι αν δεν έχει εύκολα του τα «κολλάμε»! Του συγκεκριμένου όμως ήταν εμφανέστατα: το συμπαθητικό ψεύδισμά του και το λίγο αλλήθωρο βλέμμα του, έγιναν από την πρώτη μέρα το «σήμα κατατεθέν του»!

     Στα κορίτσια είχαν δοθεί σκούπες κι εμείς τ’ αγόρια μαζεύαμε με τα χέρια και απομακρύναμε από εμφανή σημεία πέτρες, ξύλα, χαρτιά και διάφορα άλλα σκουπίδια. Τελειώνοντας στην πλατεία και τον πέριξ της εκκλησίας χώρο, φτάσαμε στα σκάλες που κατέβαιναν στην αστυνομία.      

     Τα κορίτσια άρχισαν να σκουπίζουν τα ψηλά σκαλοπάτια και τα αγόρια μαζευτήκαμε όλα στα πιο χαμηλά, για… ευνόητους λόγους! Από το σημείο εκείνο πάντα σκυμμένοι, τάχα πως καθαρίζαμε, τα βλέμματα όλων όμως ήταν καρφωμένα στα κορίτσια που έσκυβαν στα πιο ψηλά σκαλοπάτια! Αν και εκείνα τα καημένα έκαναν ό,τι μπορούσαν να προστατευτούν, δεν το κατάφερναν πάντα!

     «Ευτυχώς που δεν μπήκε η μόδα του γυναικείου παντελονιού στα σχολεία!», είπε κάποιος, μάλλον περισσότερο... τολμηρός από τους άλλους!

     Δεν άργησε πολύ να μας «πάρει χαμπάρι» ο καθηγητής μας, ήρθε κοντά και κάπως χαµηλόφωνα, αλλά αυστηρά,  µάς είπε με το χαρακτηριστικό ψεύδισμά του:

     «Αϊ µου θτο διάολο τθογλάνια! Ακόμα δε βγήκατε από το αυγό και µου θέλετε και µπανιθτήρι...»!

     Αφού µας έδιωξε κακήν κακώς από εκεί, έκατσε φαρδύς πλατύς επάνω σε µια μεγάλη πέτρα και απολάμβανε διακριτικά ο ίδιος το... θέαμα!

Ν.Π., 17.6.2018

http://nikolpapak.blogspot.com/2017/05/blog-post_22.html