Οι
κάποιες διαφορετικές γνώμες στην οικογένεια δεν επεκράτησαν και όλοι συμφώνησαν
να στεφανώσει το ζευγάρι ο νουνός του γαμπρού.
«Αυτό ορίζει και το έθιμο, αυτό είναι το σωστό. Το ζευγάρι πρέπει να το στεφανώσει ο νουνός του γαμπρού, για να “λύσει” τα χέρια του. Τούτο είναι και η καλύτερη ευχή για το βαφτιστικό του», τόνιζε με έμφαση κάθε φορά που ερχόταν αυτή η κουβέντα ο μπάρμπα Δήμος και ο λόγος του ήταν πάντα νόμος στην πολυμελή οικογένειά του.
Αν και ο Ντίνος με την αρραβωνιαστικιά του τη Δώρα είχαν κάνει κάποιες άλλες σκέψεις για τον κουμπάρο που θα τους στεφάνωνε, ο πατέρας του, ο μπάρμπα-Δήμος δεν σήκωνε κουβέντα. Ο σεβασμός στον πατέρα και πεθερό είχε την πρώτη προτεραιότητα και, αν και διαφωνούσαν, δεν είχαν πολλά περιθώρια αντιρρήσεων. Έτσι, ο Ντίνος και η Δώρα πήγαν στο διπλανό χωριό, που εκεί ήταν νουνός του, ο Περικλής, να τον ενημερώσουν και να τον προσκαλέσουν επίσημα στο γάμο τους να τους στεφανώσει.
«Η ώρα σας η καλή, παιδιά μου! Καλά στέφανα και να ζήσετε! Εγώ, όμως γέρασα, και θα πω στο γιο μου τον Πέτρο να ’ρθει από την Αθήνα να σας στεφανώσει εκείνος. Είναι και νιόπαντρος. Τρεις βδομάδες έχει που παντρεύτηκε και θα το χαρούν πολύ με τη γυναίκα του να γίνετε κουμπάροι! Θα τους ειδοποιήσω εγώ, να γνωριστείτε κιόλας…».
Ανακουφίστηκαν και ο Ντίνος με τη Δώρα που θα τους στεφάνωναν νέοι άνθρωποι και γύρισαν στο χωριό τους χαρούμενοι. Την άλλη μέρα κιόλας, το τηλεφώνημα του κουμπάρου, πλέον, του Πέτρου, γιου του νουνού του Ντίνου, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.
«Θα έρθουμε δυο τρεις μέρες πριν το γάμο σας, να έχουμε το χρόνο να γνωριστούμε καλύτερα κι από κοντά και να σας βοηθήσουμε στις ετοιμασίες», ήταν η υπόσχεση του Πέτρου στον Ντίνο, που συνοδεύτηκε από πολλές ευχές.
Αν και περίμεναν νωρίτερα στο ανάστατο από τη χαρά σπίτι του γαμπρού, οι κουμπάροι έφτασαν το Σάββατο, παραμονή του γάμου, πριν το μεσημέρι.
Νέες χαρές και επίσημη η υποδοχή. Ο μπάρμπα-Δήμος βγήκε στην πόρτα με το ντουφέκι και έριξε πέντε-έξι ντουφεκιές στον αέρα, για τα καλωσορίσματα των κουμπάρων! Κάποιοι άλλοι βοήθησαν να ξεφορτωθεί το αυτοκίνητο και οι γυναίκες έβαλαν σε περίοπτη θέση μέσα στο σπίτι τις λαμπάδες και τα στέφανα του γάμου, ώστε να τα βλέπουν όλοι όσοι έμπαιναν. Αμέσως μετά, η μεγαλύτερη αδερφή του Ντίνου, η Αφροδίτη, οδήγησε τους κουμπάρους στο δωμάτιό τους να τακτοποιήσουν τα πράγματά τους. Με το που άνοιξε η πόρτα, το «ζευγάρι» έμεινε εμβρόντητο! Ένα διπλό κρεβάτι ήταν στρωμένο με λευκά σεντόνια κι επάνω είχαν λίγα κόκκινα ροδοπέταλα!
«Σαν νιόπαντροι που είστε, σας στρώσαμε ανάλογα και το κρεβάτι!», τους είπε η Αφροδίτη. Τον αιφνιδιασμό ακολούθησε αμηχανία. Αμήχανη και η Αφροδίτη, που διάβασε τα βλέμματά τους. Τότε κατάλαβε κι ο Πέτρος την μεγάλη αστοχία του, να μην έχει ενημερώσει έγκαιρα. Κάποιες πονηρές σκέψεις που πέρασαν με ταχύτητα φωτός από το μυαλό του, βλέποντας το κρεβάτι, τις έπνιξε με την ίδια ταχύτητα. Έστω κι εκείνη τη στιγμή έπρεπε να το πάρει πάνω του, ακόμα και «προχειροφτιαγμένα». Τελικά, καλά κατάφερε:
«…Ξέρετε… …Η Βασιλική δεν είναι η γυναίκα μου!... Η γυναίκα μου είναι στην αρχή της εγκυμοσύνης και δυσκολεύεται. Έμεινε με την αδελφή της και με συνοδεύει για το μυστήριο η Βασιλική, που είναι αδελφική μας φίλη από τα παιδικά μας χρόνια!...», είπε, αρκετά συνεσταλμένος. Ανάλογη συστολή ένοιωσε και η Βασιλική, που λίγο αργότερα ο θυμός της εξελίχθηκε σε νευρικό γέλιο.
Αφού γνωρίστηκαν καλύτερα όλοι στο τραπέζι, την ώρα του φαγητού και έμαθαν για τις δυσκολίες της κουμπάρας με την εγκυμοσύνη της, κάποια κρυφά πονηρά χαμόγελα πνίγηκαν για την επιλογή να συνοδέψει η παιδική φίλη τον κουμπάρο.
«Χμ! Ετούτο το κρεβάτι πήγε χαμένο, είπε ο μπάρμπα-Δήμος και βλέποντας τη συστολή των κουμπάρων και τα πονηρά βλέμματα κάποιων άλλων, αμέσως συμπλήρωσε: «Όμως, εύγε παιδιά μου! Είστε τίμιοι άνθρωποι! Με το καλό να έρθει το παιδάκι σας».
Ο Πέτρος ζήτησε να βολευτεί ο ίδιος σ’ έναν καναπέ στο διάδρομο και να κοιμηθεί η Βασιλική στο κρεβάτι. Έτσι κι έγινε.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Πέτρος διηγήθηκε την κάπως περιπετειώδη και παρά λίγο πικάντικη αυτή ιστορία του σε φίλους του. Η απορία τους ήταν, «αν, τελικά, χάρηκαν εκείνο το κρεβάτι με την Βασιλική!». Η απάντηση του έδειξε να κρύβει και κάποιο παράπονο:
«Αχ! Εκείνο το κρεβάτι πήγε τελείως χαμένο, όπως είχε πει και ο συχωρεμένος ο πατέρας του κουμπάρου, ο μπάρμπα-Δήμος!», υποψιασμένος τότε, ότι η παιδική και αδελφική του φίλη έδειχνε κάτι φορές να τον ορέγεται!
«Αυτό ορίζει και το έθιμο, αυτό είναι το σωστό. Το ζευγάρι πρέπει να το στεφανώσει ο νουνός του γαμπρού, για να “λύσει” τα χέρια του. Τούτο είναι και η καλύτερη ευχή για το βαφτιστικό του», τόνιζε με έμφαση κάθε φορά που ερχόταν αυτή η κουβέντα ο μπάρμπα Δήμος και ο λόγος του ήταν πάντα νόμος στην πολυμελή οικογένειά του.
Αν και ο Ντίνος με την αρραβωνιαστικιά του τη Δώρα είχαν κάνει κάποιες άλλες σκέψεις για τον κουμπάρο που θα τους στεφάνωνε, ο πατέρας του, ο μπάρμπα-Δήμος δεν σήκωνε κουβέντα. Ο σεβασμός στον πατέρα και πεθερό είχε την πρώτη προτεραιότητα και, αν και διαφωνούσαν, δεν είχαν πολλά περιθώρια αντιρρήσεων. Έτσι, ο Ντίνος και η Δώρα πήγαν στο διπλανό χωριό, που εκεί ήταν νουνός του, ο Περικλής, να τον ενημερώσουν και να τον προσκαλέσουν επίσημα στο γάμο τους να τους στεφανώσει.
«Η ώρα σας η καλή, παιδιά μου! Καλά στέφανα και να ζήσετε! Εγώ, όμως γέρασα, και θα πω στο γιο μου τον Πέτρο να ’ρθει από την Αθήνα να σας στεφανώσει εκείνος. Είναι και νιόπαντρος. Τρεις βδομάδες έχει που παντρεύτηκε και θα το χαρούν πολύ με τη γυναίκα του να γίνετε κουμπάροι! Θα τους ειδοποιήσω εγώ, να γνωριστείτε κιόλας…».
Ανακουφίστηκαν και ο Ντίνος με τη Δώρα που θα τους στεφάνωναν νέοι άνθρωποι και γύρισαν στο χωριό τους χαρούμενοι. Την άλλη μέρα κιόλας, το τηλεφώνημα του κουμπάρου, πλέον, του Πέτρου, γιου του νουνού του Ντίνου, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.
«Θα έρθουμε δυο τρεις μέρες πριν το γάμο σας, να έχουμε το χρόνο να γνωριστούμε καλύτερα κι από κοντά και να σας βοηθήσουμε στις ετοιμασίες», ήταν η υπόσχεση του Πέτρου στον Ντίνο, που συνοδεύτηκε από πολλές ευχές.
Αν και περίμεναν νωρίτερα στο ανάστατο από τη χαρά σπίτι του γαμπρού, οι κουμπάροι έφτασαν το Σάββατο, παραμονή του γάμου, πριν το μεσημέρι.
Νέες χαρές και επίσημη η υποδοχή. Ο μπάρμπα-Δήμος βγήκε στην πόρτα με το ντουφέκι και έριξε πέντε-έξι ντουφεκιές στον αέρα, για τα καλωσορίσματα των κουμπάρων! Κάποιοι άλλοι βοήθησαν να ξεφορτωθεί το αυτοκίνητο και οι γυναίκες έβαλαν σε περίοπτη θέση μέσα στο σπίτι τις λαμπάδες και τα στέφανα του γάμου, ώστε να τα βλέπουν όλοι όσοι έμπαιναν. Αμέσως μετά, η μεγαλύτερη αδερφή του Ντίνου, η Αφροδίτη, οδήγησε τους κουμπάρους στο δωμάτιό τους να τακτοποιήσουν τα πράγματά τους. Με το που άνοιξε η πόρτα, το «ζευγάρι» έμεινε εμβρόντητο! Ένα διπλό κρεβάτι ήταν στρωμένο με λευκά σεντόνια κι επάνω είχαν λίγα κόκκινα ροδοπέταλα!
«Σαν νιόπαντροι που είστε, σας στρώσαμε ανάλογα και το κρεβάτι!», τους είπε η Αφροδίτη. Τον αιφνιδιασμό ακολούθησε αμηχανία. Αμήχανη και η Αφροδίτη, που διάβασε τα βλέμματά τους. Τότε κατάλαβε κι ο Πέτρος την μεγάλη αστοχία του, να μην έχει ενημερώσει έγκαιρα. Κάποιες πονηρές σκέψεις που πέρασαν με ταχύτητα φωτός από το μυαλό του, βλέποντας το κρεβάτι, τις έπνιξε με την ίδια ταχύτητα. Έστω κι εκείνη τη στιγμή έπρεπε να το πάρει πάνω του, ακόμα και «προχειροφτιαγμένα». Τελικά, καλά κατάφερε:
«…Ξέρετε… …Η Βασιλική δεν είναι η γυναίκα μου!... Η γυναίκα μου είναι στην αρχή της εγκυμοσύνης και δυσκολεύεται. Έμεινε με την αδελφή της και με συνοδεύει για το μυστήριο η Βασιλική, που είναι αδελφική μας φίλη από τα παιδικά μας χρόνια!...», είπε, αρκετά συνεσταλμένος. Ανάλογη συστολή ένοιωσε και η Βασιλική, που λίγο αργότερα ο θυμός της εξελίχθηκε σε νευρικό γέλιο.
Αφού γνωρίστηκαν καλύτερα όλοι στο τραπέζι, την ώρα του φαγητού και έμαθαν για τις δυσκολίες της κουμπάρας με την εγκυμοσύνη της, κάποια κρυφά πονηρά χαμόγελα πνίγηκαν για την επιλογή να συνοδέψει η παιδική φίλη τον κουμπάρο.
«Χμ! Ετούτο το κρεβάτι πήγε χαμένο, είπε ο μπάρμπα-Δήμος και βλέποντας τη συστολή των κουμπάρων και τα πονηρά βλέμματα κάποιων άλλων, αμέσως συμπλήρωσε: «Όμως, εύγε παιδιά μου! Είστε τίμιοι άνθρωποι! Με το καλό να έρθει το παιδάκι σας».
Ο Πέτρος ζήτησε να βολευτεί ο ίδιος σ’ έναν καναπέ στο διάδρομο και να κοιμηθεί η Βασιλική στο κρεβάτι. Έτσι κι έγινε.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Πέτρος διηγήθηκε την κάπως περιπετειώδη και παρά λίγο πικάντικη αυτή ιστορία του σε φίλους του. Η απορία τους ήταν, «αν, τελικά, χάρηκαν εκείνο το κρεβάτι με την Βασιλική!». Η απάντηση του έδειξε να κρύβει και κάποιο παράπονο:
«Αχ! Εκείνο το κρεβάτι πήγε τελείως χαμένο, όπως είχε πει και ο συχωρεμένος ο πατέρας του κουμπάρου, ο μπάρμπα-Δήμος!», υποψιασμένος τότε, ότι η παιδική και αδελφική του φίλη έδειχνε κάτι φορές να τον ορέγεται!
Νίκος
Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 2.3.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου