Το πέταμα
της πέτρας:
Ένα παλιότερο παιδικό
παιχνίδι-αγώνισμα!
Στη γενιά μου δεν έλλειψε το παιχνίδι. Το
αντίθετο μάλιστα και στο θέμα έχουμε αναφερθεί και σε άλλα άρθρα*. Έλλειψε όμως
από τη γενιά μου το εμπορικό παιχνίδι και ειδικά στα παιδιά των ορεινών και
φτωχών περιοχών.
Πέρα από το ομαδικό, που ήταν το πλέον
διαδεδομένο και αγαπημένο σε όλους μας, χρησιμοποιούσαμε στο παιχνίδι μας
διάφορα αντικείμενα του περιβάλλοντός μας. Τα πλέον εύχρηστα από αυτά ήταν οι
πέτρες και τα ξύλα! Μέσω αυτών των αντικειμένων και παιχνιδιών αυτοσχεδιάζαμε,
επιδιώκαμε να κοινωνικοποιηθούμε, ορίζαμε κανόνες, προσπαθούσαμε να διευρύνουμε
τους ορίζοντές μας, να καλλιεργήσουμε την αντίληψή μας και, φυσικά,
ψυχαγωγούμαστε. Κανένας λόγος, βεβαίως, για ηλεκτρονικό παιχνίδι στην τηλεόραση, ή στο κινητό και το τάμπλετ! Ούτε
καν η επιστημονική φαντασία δεν μπορούσε να φτάσει ως εκεί!
Το εμπορικό («αγοραστό») παιχνίδι που είχε
αρχίζει να κατακλύζει την αγορά, ήταν οικονομικά δυσπρόσιτο, αν όχι
απαγορευμένο, αφ’ ενός, αλλά και δυσεύρετο στις αγορές των μικρών μας χωριών,
αφ’ εταίρου.
Τα αγόρια, λοιπόν, κυρίως τα αγόρια,
συγκροτούσαν μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες και επιδίδονταν στο «πέταμα της
πέτρας». Όριζαν την απόσταση, τοποθετούσαν ένα σταθερό αντικείμενο για στόχο
και το αγώνισμα άρχιζε! Εκείνος που θα «πετύχαινε» το αντικείμενο-στόχο
περισσότερες φορές σε κάθε διαγωνισμό, ήταν ο νικητής τη ημέρας. Και σαν νικητής
και καλός «σκοπευτής», είχε βεβαίως τα «κέρδη» του και τις «ζημιές» του: Στα
κέρδη συγκαταλέγονταν το καύχημα και ίσως το προσόν του θαυμασμού από την
πλευρά του ασθενούς φύλου! Χρησιμοποιούσε όμως και τις ικανότητές του και στο…
κυνήγι, ελλείψει σφεντόνας! Στις ζημιές, σίγουρα ο «φθόνος» των συμπαικτών του!
Δεν θα ήταν υπερβολή, τέλος, να πούμε ότι "πρόγονος" της σφαιροβολίας ήταν το "λιθάρι". Εξάλλου, και οι αγωνιστές της Ελευθερίας στα βουνά μας, την εποχή της τουρκοκρατίας, εξασκούνταν και συναγωνίζονταν στο πέτα(γ)μα της πέτρας, έχοντας την ικανότητα αυτή και σαν ένα είδος εναλλακτικής λύσης κατά του εχθρού, ελλείψει πολεμοφοδίων.
Δεν θα ήταν υπερβολή, τέλος, να πούμε ότι "πρόγονος" της σφαιροβολίας ήταν το "λιθάρι". Εξάλλου, και οι αγωνιστές της Ελευθερίας στα βουνά μας, την εποχή της τουρκοκρατίας, εξασκούνταν και συναγωνίζονταν στο πέτα(γ)μα της πέτρας, έχοντας την ικανότητα αυτή και σαν ένα είδος εναλλακτικής λύσης κατά του εχθρού, ελλείψει πολεμοφοδίων.
===================
και
και
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 17.7.2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου