Η μέρα των εκλογών πλησίαζε και οι κινητοποιήσεις
των ψηφοφόρων έφταναν στο αποκορύφωμά τους. Μαζί με τα όποια αρνητικά και τα όποια
θετικά, «χαράς ευαγγέλια» για τους ετεροδημότες, που ανάλογα με τη χιλιομετρική
απόσταση από τον τόπο γέννησής τους στον τόπο κατοικίας τους, έπαιρναν μία,
δύο, τρεις ή και τέσσερις μέρες άδεια. Μεταξύ αυτών και ο Αλέκος, που δεν θα
σκεφτόταν ποτέ να μεταφέρει τα εκλογικά του δικαιώματα στην πόλη που ζούσε και εργαζόταν,
αφού είχε μια ακόμα ευκαιρία να πηγαίνει στο χωριό του να ψηφίζει, για να
βλέπει και τους γονείς του, τ’ αδέρφια του και τους φίλους του.
Μέρες πριν, ο Αλέκος είχε εξασφαλίσει χαρούμενος το εισιτήριό του με το ΚΤΕΛ, που εκείνα τα χρόνια ήταν και η μοναδική επιλογή για το χωριό του. «Εκλογές = Χριστούγεννα και Πάσχα», έλεγε, αφού το σμίξιμο με τ’ αγαπημένα του πρόσωπα και η επιστροφή για λίγες μέρες στον τόπο του, ήταν πραγματικά σαν μεγάλη γιορτή και για τον ίδιο και για όλους.
«Πατείς με – πατώ σε» στο σταθμό του ΚΤΕΛ στην πόλη που ζούσε, όπως και σε κάθε άλλο σταθμό μεγαλούπολης, το ίδιο και σε κάθε σταθμό τραίνων, σε λιμάνια και αεροδρόμια. Οι αποσκευές του, μια βαλίτσα κι ένα μεγάλο χαρτόδεμα με διάφορα δώρα και εφόδια για το πατρικό του σπίτι και τους κοντινότερους συγγενείς του, φορτώθηκαν στη σχάρα, επάνω στο λεωφορείο, και το πολύαναμενόμενο ταξίδι ξεκίνησε. Στο πνεύμα των εκλογών οι επιβάτες, πολλοί ήταν εκείνοι που είτε αντάλλασσαν ήρεμα απόψεις, είτε φιλονικούσαν, για το ποιο κόμμα θα επικρατήσει και τις αναμενόμενες αλλαγές που, λίγο πολύ, όλοι περίμεναν να έλθουν μετά τις εκλογές. Μερικοί πιο φανατικοί, θέλοντας να επιβάλλουν τις απόψεις τους στους αντιπάλους τους, δεν δίστασαν να υψώσουν τη φωνή, να προσβάλλουν και να βρίσουν. Κάμποσα πηγαδάκια στη μικρή εκείνη μετακινούμενη κοινωνία των κάπου σαράντα επιβατών του λεωφορείου, τριάντα δύο καθιστοί στα ισάριθμα καθίσματα και άλλοι οχτώ-δέκα σε σκαμπό στο διάδρομο, ζωντάνευαν κι εκεί την προεκλογική εικόνα των ημερών σε όλη τη χώρα. Τόσο πολύ, μάλιστα, που κάθε τόσο άναβαν τα αίματα στο μεταφορικό μέσο και αρκετά συχνά, είτε ο οδηγός είτε ο εισπράκτορας χρειαζόταν να επέμβουν για να επικρατήσει ηρεμία!
Το λεωφορείο έφτασε στον προορισμό του και σε κάθε χωριό που σταματούσε να κατέβουν επιβάτες, η υποδοχή των ταξιδιωτών από τους συγγενείς θύμιζε πραγματικά παραμονές κάποιας μεγάλης γιορτής! Χαιρετισμοί, καλωσορίσματα, ασπασμοί, αγκαλιές, σφιχταγκαλιάσματα και επιφωνήματα χαράς! Λίγο πιο κει περίμεναν υπομονετικά δεμένα κάποια γαϊδουράκια, που θα μετέφεραν στις πλάτες τους τις αποσκευές των ξενιτεμένων. Άλλες χαρές και καλωσορίσματα από τα άλλα μέλη των οικογενειών τους μόλις έφταναν στα σπίτια τους, για να μάθουν αμέσως μετά πρώτα τα νέα των δικών τους ανθρώπων, αλλά και οι μεν τα νέα από τις πόλεις και οι δε τα νέα από το χωριό τους.
Μέρες πριν, ο Αλέκος είχε εξασφαλίσει χαρούμενος το εισιτήριό του με το ΚΤΕΛ, που εκείνα τα χρόνια ήταν και η μοναδική επιλογή για το χωριό του. «Εκλογές = Χριστούγεννα και Πάσχα», έλεγε, αφού το σμίξιμο με τ’ αγαπημένα του πρόσωπα και η επιστροφή για λίγες μέρες στον τόπο του, ήταν πραγματικά σαν μεγάλη γιορτή και για τον ίδιο και για όλους.
«Πατείς με – πατώ σε» στο σταθμό του ΚΤΕΛ στην πόλη που ζούσε, όπως και σε κάθε άλλο σταθμό μεγαλούπολης, το ίδιο και σε κάθε σταθμό τραίνων, σε λιμάνια και αεροδρόμια. Οι αποσκευές του, μια βαλίτσα κι ένα μεγάλο χαρτόδεμα με διάφορα δώρα και εφόδια για το πατρικό του σπίτι και τους κοντινότερους συγγενείς του, φορτώθηκαν στη σχάρα, επάνω στο λεωφορείο, και το πολύαναμενόμενο ταξίδι ξεκίνησε. Στο πνεύμα των εκλογών οι επιβάτες, πολλοί ήταν εκείνοι που είτε αντάλλασσαν ήρεμα απόψεις, είτε φιλονικούσαν, για το ποιο κόμμα θα επικρατήσει και τις αναμενόμενες αλλαγές που, λίγο πολύ, όλοι περίμεναν να έλθουν μετά τις εκλογές. Μερικοί πιο φανατικοί, θέλοντας να επιβάλλουν τις απόψεις τους στους αντιπάλους τους, δεν δίστασαν να υψώσουν τη φωνή, να προσβάλλουν και να βρίσουν. Κάμποσα πηγαδάκια στη μικρή εκείνη μετακινούμενη κοινωνία των κάπου σαράντα επιβατών του λεωφορείου, τριάντα δύο καθιστοί στα ισάριθμα καθίσματα και άλλοι οχτώ-δέκα σε σκαμπό στο διάδρομο, ζωντάνευαν κι εκεί την προεκλογική εικόνα των ημερών σε όλη τη χώρα. Τόσο πολύ, μάλιστα, που κάθε τόσο άναβαν τα αίματα στο μεταφορικό μέσο και αρκετά συχνά, είτε ο οδηγός είτε ο εισπράκτορας χρειαζόταν να επέμβουν για να επικρατήσει ηρεμία!
Το λεωφορείο έφτασε στον προορισμό του και σε κάθε χωριό που σταματούσε να κατέβουν επιβάτες, η υποδοχή των ταξιδιωτών από τους συγγενείς θύμιζε πραγματικά παραμονές κάποιας μεγάλης γιορτής! Χαιρετισμοί, καλωσορίσματα, ασπασμοί, αγκαλιές, σφιχταγκαλιάσματα και επιφωνήματα χαράς! Λίγο πιο κει περίμεναν υπομονετικά δεμένα κάποια γαϊδουράκια, που θα μετέφεραν στις πλάτες τους τις αποσκευές των ξενιτεμένων. Άλλες χαρές και καλωσορίσματα από τα άλλα μέλη των οικογενειών τους μόλις έφταναν στα σπίτια τους, για να μάθουν αμέσως μετά πρώτα τα νέα των δικών τους ανθρώπων, αλλά και οι μεν τα νέα από τις πόλεις και οι δε τα νέα από το χωριό τους.
Οι εκλογές «διεξήχθησαν με την δέουσα
ομαλότητα εις όλην την επικράτεια», όπως ακουγόταν από το ραδιόφωνο μετά τη
δύση του ηλίου που έκλεισαν οι κάλπες σε όλη τη χώρα. Αρκετά πριν τα μεσάνυχτα ήταν
ξεκάθαρο πλέον ότι η χώρα άλλαζε κυβερνητικό κόμμα, προς απογοήτευση ορισμένων,
αλλά και με πολλές προσμονές κάποιων άλλων. Ο Αλέκος είχε ευχαριστηθεί το
τετραήμερο της εκλογικής του αδείας και ανανεωμένος, αλλά και κατηφής μαζί για
την αποχώρησή του, είχε ετοιμάσει τη βαλίτσα του και κάποια άλλα πράγματα από τους
γονείς του για την επιστροφή του στην πόλη, πρωί-πρωί τη Δευτέρα που θα πέρναγε
το λεωφορείο.
Νύχτα ακόμα βγήκε στο δρόμο με τους γονείς του, που τον συνόδευσαν να τον χαιρετίσουν. Εκεί συνάντησαν και άλλους ψηφοφόρους που επέστρεφαν στις πόλεις που εργάζονταν, άλλους δυσαρεστημένους κι άλλους ευχαριστημένους από το αποτέλεσμα των εκλογών. Το λεωφορείο, όμως, είχε καθυστερήσει ήδη και το πρωινό κρύο άρχισε να γίνεται ανυπόφορο. Ένα ταξί που πέρασε και είχε ξεκινήσει από το κεφαλοχώρι, που ήταν και η αφετηρία του λεωφορείου, τους ενημέρωσε ότι το δρομολόγιο άλλαξε και το λεωφορείο θα έχει μισή ώρα καθυστέρηση. Ένας από τους συγχωριανούς του ψηφοφόρους άρχισε να βρίζει τότε, να βλαστημάει και ν’ αναθεματίζει τον νέο πρωθυπουργό, που… έδωσε αυτή την εντολή στο λεωφορείο!
Νύχτα ακόμα βγήκε στο δρόμο με τους γονείς του, που τον συνόδευσαν να τον χαιρετίσουν. Εκεί συνάντησαν και άλλους ψηφοφόρους που επέστρεφαν στις πόλεις που εργάζονταν, άλλους δυσαρεστημένους κι άλλους ευχαριστημένους από το αποτέλεσμα των εκλογών. Το λεωφορείο, όμως, είχε καθυστερήσει ήδη και το πρωινό κρύο άρχισε να γίνεται ανυπόφορο. Ένα ταξί που πέρασε και είχε ξεκινήσει από το κεφαλοχώρι, που ήταν και η αφετηρία του λεωφορείου, τους ενημέρωσε ότι το δρομολόγιο άλλαξε και το λεωφορείο θα έχει μισή ώρα καθυστέρηση. Ένας από τους συγχωριανούς του ψηφοφόρους άρχισε να βρίζει τότε, να βλαστημάει και ν’ αναθεματίζει τον νέο πρωθυπουργό, που… έδωσε αυτή την εντολή στο λεωφορείο!
Νίκος
Χρ. Παπακωνσταντόπουλος, 14.1.2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου